İcra Kararları - Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/297 Esas 2011/1236 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/297
Karar No: 2011/1236
Karar Tarihi: 24.10.2011

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/297 Esas 2011/1236 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Bu karar, Kooperatifler Kanunu'nun uygulanmasından kaynaklanan bir uyuşmazlıkta basit muhakeme usulünün uygulanması gerektiğini belirtiyor. Temyiz istemi süresini kaçıran davacının ve yargılama sınırının altında kalan miktarı dahil eden davalının temyiz istemleri reddedilmiştir. Kararın sonunda, yeniden değerleme oranı dikkate alındığında temyiz sınırının 1.400,00 TL olduğu ve kesinlik sınırı olarak kullanılabileceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu'nun 99., Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 427. ve Ek-Madde 4., İçtihadı Birleştirme Kararı'nın 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı olduğu ifade edilmiştir.

23. Hukuk Dairesi 2011/297 E. , 2011/1236 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

- KARAR -
1)Taraflar arasındaki uyuşmazlık, Kooperatifler Kanunu’nun uygulanmasından kaynaklanmakta olup, 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu’nun 99.maddesi uyarınca bu tür davalarda basit muhakeme usulü uygulanmaktadır. Temyiz tarihi itibariyle yürürlükte olan HUMK.nun 176/11.madde ve bendinde ise basit yargılama usulüne bağlı tutulan dava ve işlere adli ara vermede de bakılacağı öngörülmüştür.
Mahkeme hükmü davacı vekiline 06.07.2009 tarihinde tebliğ edilmiş, hüküm HUMK’nun 432.maddesinde öngörülen 15 günlük yasal süre geçirildikten sonra 23.07.2009 tarihinde temyiz edildiğinden, temyiz isteminin süre yönünden reddi gerekmiştir.
2) 5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2009 yılı için 1.400,00TL’dir. Dava dilekçesinde, 1.200,00 TL"nin tahsili istenilmiş olup, mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı cihetle kesin niteliktedir.
Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri ve kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı ve davalı vekillerinin temyiz istemlerinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenle, davacı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden; (2) nolu bentte açıklanan nedenle, davalı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, peşin harçların istek halinde iadesine, 24.10.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.