14. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki mirasta denkleştirme ve tenkis davasından dolayı mahal mahkemesinden verilen yukarıda gün ve sayısı yazılı hükmün; Dairemizin 21/02/2019 gün ve 2016/10905 Esas, 2019/1534 Karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilmişti. Süresi içinde davalı ... vd. vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, mirasta denkleştirme ve tenkis isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, davacı ve davalıların mirasbırakanı ..."nun 04.09.2010 tarihinde vefat ettiğini, mirasbırakanın ömrünün son yıllarında fiil ehliyetini kaybettiğini, mirasbırakanın fiil ehliyetinin olmaması nedeniyle son yıllarda yapmış olduğu tüm tasarrufların yok hükmünde olduğunu, mirasbırakan tarafından davalılara sağlığında karşılıksız olarak kazandırmalar sağlandığını, davalılara yapılan bu karşılıksız kazandırmalara karşın müvekkiline hiçbir şey verilmediğini belirterek fazlaya ilişkin talep ve hakları saklı kalmak kaydıyla öncelikle 50.000,00TL denkleştirme alacağının 04.09.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan miras paylarını aşan oranda müştereken tahsiline, denkleştirme talepleri kabul edilmediği taktirde ehliyetsizlik nedeni ile iptal terditli olarak tenkis hükümlerinin uygulanarak müvekkilinin saklı payının davalılardan müştereken tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, davacı vekilinin temyiz talebi üzerine Dairemizin 21.02.2019 tarihli, 2016/10905 Esas, 2019/1534 Karar sayılı ilamıyla hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Davalı ... vd. vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Davacı asil, 15.04.2019 tarihli dilekçesiyle davadan feragat ettiğini bildirmiştir.
6100 sayılı HMK’nun 307. maddesinde feragatin, davacının, talep sonucundan kısmen veya tamamen vazgeçmesi olduğu belirtilmiştir.
6100 sayılı HMK’nun “Feragat ve kabulün şekli” başlıklı 309. maddesi hükmüne göre de feragat ve kabul, dilekçeyle veya yargılama sırasında sözlü olarak yapılır. Feragat ve kabulün hüküm ifade etmesi, karşı tarafın ve mahkemenin muvafakatine bağlı değildir. Kısmen feragat veya kabulde, feragat edilen veya kabul edilen kısmın, dilekçede yahut tutanakta açıkça gösterilmesi gerekir. Feragat ve kabul, kayıtsız ve şartsız olmalıdır.
Yukarıda belirtildiği üzere feragatin kati bir hükmün hukuki neticelerini hasıl edeceği hükme bağlanmıştır. Yine belirtmek gerekir ki feragatin geçerliliği karşı tarafın muvafakatine bağlı değildir. Etkisini onu yapanın tek yönlü irade beyanı ile doğurur. Yargıtay’ın yerleşmiş uygulamaları da bu doğrultudadır. (11.4.1940 tarihli ve 70 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.5.1992 tarihli ve 1992/2-250/364 sayılı kararı)
Bu nedenle kararın davacının davadan feragati hakkında mahkemesince bir karar verilmek üzere bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Dairemizin 2016/10905 Esas, 2019/1534 Karar sayılı bozma ilamının KALDIRILMASINA, yukarıda belirtilen nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan karar düzeltme harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 09.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.