Taraflar arasında görülen davada;
Davacı üniversitenin, mülkiyetinde bulunan 1088 m2 lik kafetaryayı davalı şirketin haksız olarak kullandığını ileri sürerek, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğinde bulunmuştur.
Davalı şirket, çekişme konusu kafeteryayı dava dışı Dokuz Eylül Üniversitesi Vakfından kiraladıklarını, kiracı sıfatıyla taşınmazı tasarruf ettiklerini belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalı şirketin çekişmeli yeri alt kiracı sıfatıyla kullanmış olduğu fuzuli şagil sayılamayacağı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi    raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
                                          -KARAR-

Davacı, çekişme konusu taşınmazın Dokuz Eylül Üniversitesi Vakfı ile düzenlenen kira sözleşmesi uyarınca üniversiteye ait kafeteryanın adı geçen vakfa hasılat kirası ile kiralandığı, ancak kira sözleşmesinin sona erdiği, adı geçen vakıf tarafından da çekişmeli yerin davalı şirkete alt kiraya verildiğini ileri sürerek, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğinde bulunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyaya getirtilen kira sözleşmesinde davacı üniversite ile adı geçen vakıf arasındaki kira sözleşmesinin süresinin 30.9.2004 tarihinde kadar uzatıldığı, kira sözleşmesinin bu tarihte sona erdiği, bu tarihten sonraki dönemi kapsayacak şekilde yeniden bir kira sözleşmesinin düzenlenmediği görülmektedir. Ayrıca, davalı şirketinde, çekişme konusu kafeteryanın kiralanması için açılan ihaleye katıldığı, bunun sonucu olarak davacı üniversite ile aralarında bir kira ilişkinin kurulmadığı ve kiracı sıfatı kazanamadığı da anlaşılmaktadır.
Bu durumda, geçerli bir kira ilişkisinin varlığından sözetme olanağı yoktur. Dava dışı vakıfla kurulan kira ilişkisi de sona erdiğine ve sözleşmede alt kiracılık hakkı da öngörülmediğine göre davalı şirketin, davacı ile vakıf arasındaki süresi sona eren sözleşmeye dayanma hakkı olduğundan ve davalı ile vakıf arasında düzenlenen 01.6.2003 tarihli kira sözleşmesinin davacıya bağlayacağından da sözedilemez.
Bu durumda, davalının taşınmazda fuzuli şagil (haksız elatan) olduğu tartışmasızdır.
O halde, elatmanın önlenmesine ve uzman bilirkişiler aracılığıyla belirlenecek ecrimisile karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir. Davacının temyiz itirazı yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  02.5.2007 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.