MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Taraflar arasındaki, yıllık izin ücreti alacağının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi davalı avukatı tarafından duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 30.06.2015 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat .......... geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde 01.11.1990-31.05.2010 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin sona erdiğini, işyerinde yıllık izin sürenin 30 gün olduğunu, yıllık ücretli izinlerinin bir kısmını kullanmadığını ileri sürerek, yıllık ücretli izin alacağını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının 1475 ve 4857 sayılı İş Kanunlarına göre hak kazandığı yıllık izinlerini tam olarak kullandırılmadığından yıllık ücretli izin alacağı bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar taraflar temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre davalının tüm davacının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı aylık brüt ücretinin 12.975,84 TL olduğunu iddia etmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda seçenekli olarak davacının ileri sürdüğü 12.975,84 TL ve davacının 2010/Mayıs ayı ücretinin 8.966,81 TL net olarak yatırılması nedeni ile bunun brütü 11.399,61 TL ücret üzerinden hesaplama yapılmıştır. Mahkemece 11.399,61 TL brüt ücretle çalıştığı kabul edilerek buna göre hüküm kurulmuştur.
Dosya içindeki ücret ödemesine ilişkin 3 adet banka dekontuna göre davacıya 2010/Şubat ayında 9.847,96 TL, 2010/Nisan ayında 9.154,29 TL ve 2010/Mayıs ayında 8.966,81 TL ücret ödenmiştir. Son ay ücretin artan gelir vergisi oranından kaynaklandığı ve davacının aylık brüt 12.975,84 TL ücretle çalıştığı sabittir. Mahkemece davacının yıllık izin ücretinin 12.03.2012 tarihli bilirkişi raporundaki B-2 şıkkına göre hüküm altına alınması gerekir.
3-Davacı yıllık ücretli izin alacağını brüt olarak talep ettiği halde, mahkemece net miktarlara karar verilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.06.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.