Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin kastının yoğunluğu," gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Olay tarihinde sanığın idaresindeki kamyon ile meskûn mahalde, gündüz vakti, asfalt ve iki şeritli 7,50 metre genişliğindeki yolda seyrederken direksiyon hakimiyetini kaybederek orta refüj bariyerlerine 50 metre sürtünerek orta refüjü aşarak karşı yol bölümüne geçerek bu yolda seyir halinde olan ölenin kullandığı araca çarparak bir kişinin ölümü ile şikayetçi olmayan bir kişinin basit tıbbı müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına tam kusurlu olarak neden olduğu olayda, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın alt sınırı da nazara alınmak suretiyle, uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği nazara alınmadan, sanık hakkında adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca alt sınırdan çok fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 25/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.