Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21753 Esas 2022/2949 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık suçundan sanıklar .... ve ....'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına, hapis cezalarının anılan Kanun’un 51/1. maddesi gereğince ertelenmesine ve 3 yıl denetim süresi belirlenmesine dair Uşak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/12/2014 tarihli ve 2014/510 esas, 2014/902 sayılı kararının 26/01/2015 tarihinde temyiz edilmeden kesinleşmesini müteakip, sanık ... 'nin denetim süresi içerisinde 19/07/2016 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkûm edildiğinin ihbar edilmesi üzerine, erteli cezanın aynen infazına ilişkin Uşak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/03/2018 tarihli ve 2014/510 esas, 2014/902 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Uşak 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/04/2018 tarihli ve 2018/401 değişik iş sayılı kararını müteakip, kararın infazı aşamasında, 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik doğrultusunda uzlaştırma hükümlerinin uygulanması için hükmün infazının durdurulmasına ilişkin Uşak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/07/2019 tarihli ve 2014/510 esas, 2014/902 sayılı kararını müteakiben, uzlaşma sağlanması nedeniyle davanın düşürülmesine dair Uşak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/10/2019 tarihli ve 2014/510 esas, 2014/902 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 04/10/2021 gün ve 1185/2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/10/2021 gün ve 2021/123926 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
1)Uşak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/12/2014 tarihli ve 2014/510 esas, 2014/902 sayılı kararı yönünden yapılan incelemede;
Sanıkların adli sicil kaydında yer alan nitelikli hırsızlık suçundan mahkumiyetlerine ve haklarında verilen hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Uşak 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/485 esas sayılı dosyasına hükmün açıklanması ihbarında bulunulması üzerine yeniden yapılan yargılama sonucunda sanıkların mahkumiyetlerine konu Uşak 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/10/2015 tarihli ve 2015/300 esas, 2015/711 sayılı kararının bozulmasına ilişkin Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 20/01/2020 tarihli ve 2019/10529 esas, 2020/969 karar sayılı ilamında da "...sanıkların müştekinin ikamet ettiği binaya ait olduğu anlaşılan 2 adet bahçe kapısını çaldıkları, mahkemenin kabulünün de bu yönde olmasına karşın sanıkların eylemlerinin uzlaşmaya tabi olmayan TCK’nun 142/1-b maddesine uyduğu halde TCK’nun 141/1. maddesinde düzenlenen basit hırsızlık suçundan hüküm kurulduğu anlaşılmıştır....Yukarıda açıklanan nedenlerle; uzlaşma nedeniyle düşürülmesine karar verilen Uşak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/10/2019 tarih, 2014/510 Esas ve 2014/902 Karar hakkında Kanun Yararına Bozma yoluna gidilerek sonucuna göre sanıklar hakkında verilen hükümlerin açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması... BOZULMASINA" şeklinde belirtildiği üzere, dosya kapsamına göre, sanıkların müştekinin ikamet ettiği binaya ait olan 2 adet bahçe kapısını çalmaları biçimindeki eylemleri sebebiyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesi uyarınca hüküm kurulması gerekirken, suç vasfında hataya düşülerek anılan Kanun'un 141/1. maddesi uyarınca mahkumiyetlerine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
2)Uşak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/10/2019 tarihli ve 2014/510 esas, 2014/902 sayılı ek kararı yönünden yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, sanıkların 5237 sayılı Kanun'un 141/1. maddesinde düzenlenen basit hırsızlık suçundan mahkumiyetlerine karar verildiği, 02/12/2016 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi ile uzlaştırma kapsamına alınması nedeniyle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun “Uzlaşma” başlıklı 254. maddesi hükümlerinin öncelikle uygulanması suretiyle kovuşturma dosyasının, uzlaştırma işlemlerinin 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre yerine getirilmesi için uzlaştırma bürosuna gönderilmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği, bu karara göre de aynen infaz kararının değerlendirilmesi gerektiği anlaşıldığından itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiş ise de; sanıkların uyarlama talebi sonrası hakkında açılan kamu davasının uzlaşma sağlandığı gerekçesiyle düşürülmesine ilişkin Uşak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/10/2019 tarihli ve 2014/510 esas, 2014/902 sayılı ek kararının kanun yararına bozulması halinde aynen infaz kararının yok hükmünde olacağı değerlendirilerek yapılan incelemede;
Sanıkların müştekinin ikamet ettiği binaya ait olan 2 adet bahçe kapısını çalmaları biçimindeki eylemleri sebebiyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesi uyarınca hüküm kurulması gerekirken anılan Kanun'un 141/1. maddesi gereğince cezalandırıldığı somut olayda, yerel mahkemenin yanılgılı uygulaması nedeniyle ortaya çıkarmış olduğu sonuç esas alınmak suretiyle, sanıkların asıl olan nitelikli hırsızlık eylemi sebebiyle uzlaştırma hükümleri uygulanamayacağı halde, cezanın infazının durdurulmasını müteakip uzlaştırma işlemleri yapılarak, sanıkların yanılgılı uygulama nedeniyle ortaya çıkan sonuçtan ikinci kez yararlandırılmasına yol açacak şekilde taraflar arasında uzlaşma sağlandığından bahisle mahkumiyet hükmünün ortadan kaldırılması ile kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanıkların beyanlarında suça konu eşyayı 02:00 sıralarında aldıklarını söylemeleri ve suça konu eşyalarla kolluk tarafından şüphe üzerine 04:45 sıralarında yakalanmaları, suç tarihinde güneşin yaz saati uygulamasına göre 05:49’da doğduğu, gece vaktinin 04:49’da bitmesi nedeniyle suçun gece vakti işlenmiş olabileceği ve sanıklar hakkında TCK’nın 143. maddesinin de uygulanabilecek olması hususu da belirlenmiş olup, bu yönden de kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 23/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.