Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21751 Esas 2022/2952 Karar Sayılı İlamı

Karşılıksız yararlanma suçundan sanık ...'nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 163/3 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 6.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair ANTALYA 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/04/2019 tarihli ve 2016/909 esas, 2019/537 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 04/10/2021 gün ve 94660652-105-07-10776-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/10/2021 gün ve 2021/123410 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Benzer bir olaya ilişkin olarak Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 09/04/2018 tarihli ve 2018/616 esas, 2018/4761 karar sayılı ilamında "Kurum zararının soruşturma aşamasında ödenmesi hâlinde TCK'nın 168/5. fıkrası gereğince kovuşturmaya yer olmadığına karar verilmesi gerekli olduğu, bu konuda soruşturma aşamasında yapılması gerekip yapılmayan usûl işlemlerin kovuşturma aşamasında tamamlanması sebebiyle bilirkişi tarafından normal tarifeye göre hesaplanan vergili ve cezasız kurum zararının, varsa daha önce yapılan ödemeler kurumdan sorulup mahsup edildikten sonra kalan miktar belirlenip, verilecek makul sürede ödenmesi hâlinde etkin pişmanlıktan faydalanabileceği, TCK'nın 168/5 ve CMK'nın 223/8. fıkraları uyarınca kovuşturma şartı gerçekleşmediği için suç tarihine göre düşme kararı verileceği, ödenmediği takdirde yargılamaya devamla dosyadaki delillere göre hüküm kurulacağı tebliğ ve ihtar edilip yüze karşı ise talep etmesi hâlinde, tebligat yapılıyor ise makul bir süre verilerek sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği halde, eksik kovuşturma ile mahkûmiyet hükmü kurulması,.." şeklinde belirtildiği üzere, 5237 sayılı Kanun'un 168/5. maddesi uyarınca sanığa etkin pişmanlıktan yararlanabileceği hususu hatırlatılıp, talep etmesi hâlinde zararı gidermesi için kendisine süre verilerek sonucuna göre sanığın hukukî durumunun değerlendirilmesi gerektiği cihetle, somut olayda, sanığın bilirkişi tarafından normal tarifeye göre hesaplanan vergili ve cezasız kurum zararının, varsa daha önce yapılan ödemeler kurumdan sorulup mahsup edildikten sonra kalan miktar belirlenip, verilecek makul sürede ödenmesi hâlinde etkin pişmanlıktan faydalanabileceği hususunun ihtar edilmesini müteakip sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamına göre, Antalya 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/04/2019 tarihli kararıyla sanık ... hakkında karşılıksız yararlanma suçundan mahkumiyet kararı verildiği, sanığın 16/03/2021 tarihinde kararı istinaf ettiği ve aynı zamanda yargılamanın yenilenmesi talebinde de bulunduğu, bu dilekçe üzerine mahkemenin 22/03/2021 tarihli ek kararıyla sanığın istinaf talebi hakkında hiç bir değerlendirme yapılmadan, yargılamanın yenilenmesi isteminin kabule değer görülmediğinden reddine karar verildiğinin anlaşılması karşısında; sanık kararı istinaf ettiğinden mahkemenin dosyayı istinaf yasa yoluna göndermesi ya da istinaf talebinin reddine karar vermesi gerektiğinden karşılıksız yararlanma suçundan verilen kararın henüz kesinleşmemesi nedeniyle (ANTALYA) 19. Asliye Ceza Mahkemesinin henüz kesinleşmeyen 24.04.2019 tarihli ve 2016/909 E., 2019/537 K. sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 23/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.