Esas No: 2020/26688
Karar No: 2022/2999
Karar Tarihi: 23.02.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26688 Esas 2022/2999 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
Sanığın başkasına ait kimlik bilgilerini kullanması ve hırsızlık suçlarından yargılandığı dosyada, ilk suç için verilen mahkumiyet hükmü onanırken hırsızlık suçundan verilen hüküm bozulmuştur. Sanığın suç tarihinde yürürlükte bulunan TCK'nın 143/1. maddesi gereğince cezada arttırım yapılması gerektiği belirtilmiş ancak bu oran fazla yazılmıştır. Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş ancak TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK'nın 53 ve 143/1 maddeleri, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı, 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ve 31100 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan 15.04.2020 tarihli kanun teklifi belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, başkasına ait kimlik bilgilerinin kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında sehven "26/01/2014" olarak eksik yazılmış olan suç tarihlerinin mahallinde "26/01/2014-22/06/2014" olarak düzeltilmesi olanaklı görülmüştür.
1-Sanık hakkında başkasına ait kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan verilen hükmün temyiz incelemesi neticesinde;
Mahkemenin gerekçesi ve nitelendirmesi yerinde ve yeterli görüldüğünden tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hükmün temyiz incelemesi neticesinde;
Mahkemenin gerekçesi ve nitelendirmesi yerinde ve yeterli görüldüğünden tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
Suçun gece vakti işlenmiş olmasından dolayı, TCK'nın 143/1. maddesi gereğince arttırım yapılırken, anılan maddenin suç tarihinde yürürlükte bulunan haline göre, belirlenen cezada en fazla 1/3 oranında artırım yapılabileceği gözetilmeden, 1/6 oranında arttırım yapıldığı yazıldığı halde 1/2 oranında artırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 23.02.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
