MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, asıl davanın karar verilmesine yer olmadığına birleşen davanın hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiş olup hükmün asıl ve birleşen davada davalı .... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R

Davacı alacaklılar tarafından ayrı ayrı 15.10.2014 başlangıç tarihli yazılı kira akdine dayanarak 13.04.2015 ve 14.04.2015 tarihinde haciz ve tahliye talepli olarak başlattıkları icra takipleri ile kira alacağının tahsilini talep etmiştir. Davalı borçlu icra takiplerine ayrı ayrı yaptığı itirazlarında, borca itiraz etmiştir. Ödeme emrine davalı borçlu tarafından itiraz edilmesi üzerine, davacı alacaklılar ayrı ayrı İcra Mahkemesine başvurarak itirazın kaldırılması ve tahliye isteminde bulunmuştur. Dairemiz bozma ilamları üzerine Tekirdağ İcra Hukuk Mahkemesinin 2017/484 Esas sayılı dosyasında, Mahkemelerinin 2017/420 esas sayılı dava dosyasının iş bu dava dosyası ile birleştirilmesine karar verilmiştir.
Dairemizin 26.09.2018 tarihli bozma ilamı ve 11.04.2019 tarihli karar düzeltme ilamı akabinde, mahkemece verilen kararında; bozma ve karar düzeltme ilamlarına uyulduğu, söz konusu ilamlara göre birleşen davanın tümden kesinleştiğinin görüldüğü, bu nedenle birleşen dava hususunda yeniden hüküm kurulmadığı, yine asıl davada tahliye ve itirazının kaldırılmasına, alacaklı lehine icra inkar tazminatına yönelik kararların kesinleştiği anlaşılmakla bu hususlarda karar verilmesine yer olmadığına dair hüküm kurulduğu, öte yandan asıl davada icra inkar tazminatına yönelik mahkeme ilamı bozulduğundan bu husus yeniden incelenmiş olup, asıl davada itirazın kaldırılması talebinin kısmen kabul kısmen red ile sonuçlandığı, kısmen reddedilen tutarın 16.000 TL olduğu ve bu miktar üzerinden talep bulunmakla davalı lehine icra inkar tazminatına hükmedilmesi gerektiği gerekçesiyle reddedilen kısmın %20"si oranına tekabül eden 3.200TL tazminatın, davacılar ... ve ..."dan alınarak davalıya verilmesine karar verilmiş, karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1. Dosya kapsamına, toplanan delillere ve bozma ile kesinleşen hususların yeniden temyiz sebebi yapılmasına usul hükümleri elvermemiş bulunmasına göre temyiz eden davalı tarafın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Davalı borçlu vekilinin gider avansına ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Mahkemece 10 nolu bent ile “Davacılar ve davalı tarafından yatırılan gider avansından sarfedilmeyen kısmın kararın kesinleşmesi halinde davacıya ödenmesine” şeklinde hüküm kurulmuş olup, taraflardan her biri tarafından yatırılan gider avansından kullanılmayan kısmın yatıran tarafa iadesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değil ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesinin yeniden yargılamayı gerektirmediği anlaşılmakla, hükmün HMK’nin 370/2.maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ; Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, 2 nolu bentte yazılı nedenle davalı vekilinin gider avansına yönelik temyiz itirazı yerinde görüldüğünden kabulü ile hüküm fıkrasından 10 nolu bentte yer alan “davacıya ödenmesine” ibaresinin çıkartılarak, yerine “yatıran tarafa ödenmesine” ibarelerinin eklenmek suretiyle hükmün düzeltilmiş bu şekli ile HMK’nin 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, taraflarca İİK"nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 18/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.