Tapu Tescil Kararları - Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2019/6030 Esas 2019/11469 Karar Sayılı İlamı

8. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/6030
Karar No: 2019/11469
Karar Tarihi: 18.12.2019

Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2019/6030 Esas 2019/11469 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davanın konusu itirazın kaldırılması ve tahliye istemidir. İlk derece mahkemesi davanın reddine karar verince, davacı vekili istinaf yoluna başvurmuş, ancak Bölge Adliye Mahkemesince önceki karar kesin olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusu reddedilmiştir. Daha sonra ek karara yöneltilen temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmış ve Bölge Adliye mahkemesince verilen kararın kesin nitelikte olduğu anlaşılarak temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. Kararda HMK’nin 352 ve 353/1-a maddelerine atıf yapılmıştır. HMK 352, kesin hükümlere karşı istinaf yolunun kapatılması, 353/1-a, kesin hükümlerin temyiz edilemeyeceği durumları belirtir.

8. Hukuk Dairesi 2019/6030 E. , 2019/11469 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Fethiye İcra Hukuk Mahkemesinin 13.11.2018 tarihli ve 2018/421 Esas, 2018/486 Karar sayılı kararıyla davanın reddine karar verilmiş olup, Mahkeme hükmüne karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesince ilk derece mahkemesi kararı miktar yönünden kesin nitelikte olduğundan reddine şeklinde hüküm kurulmuş, davacı vekilinin temyizi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi daire kararı kesin olduğundan 30.09.2019 tarihli ek kararıyla temyiz talebinin reddine karar verilmiş olup, bu kez davacı vekilinin Bölge Adliye Mahkemesinin ek kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:

KARAR

Dava, itirazın kaldırılması ve tahliye istemine ilişkindir. İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmesi üzerine davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuş, Bölge Adliye Mahkemesince, ilk derece mahkemesi kararı miktar yönünden kesin nitelikte bulunduğundan davacı tarafın istinaf başvurusunun HMK’nin 352 maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacı vekili tarafından temyizi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesi 30.09.2019 tarihli ek kararıyla, daire kararı kesin olup, temyiz kabiliyeti bulunmadığından davacı vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmiştir. Ek kararın yine davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine ve ek karara yöneltilen temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, tüm belgeler okunup incelendi, işin gereği görüşülüp, düşünüldü.
SONUÇ: Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına göre, Bölge Adliye mahkemesince verilen kararın HMK’nin 353/1-a maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu anlaşılmakla, temyiz isteminin reddine karar vermesinde bir isabetsizlik bulunmadığından, davacı vekilinin yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan ek kararın ONANMASINA, 44,40 TL peşin harcın onama harcına mahsubuna 18.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.