Ankara Ceza Kararları - Kasten öldürmeye teşebbüs - hakaret - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/1354 Esas 2020/571 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1354
Karar No: 2020/571
Karar Tarihi: 17.02.2020

Kasten öldürmeye teşebbüs - hakaret - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/1354 Esas 2020/571 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükmün esastan reddine karar verdi. Ancak sanık hakkında katılan kişiye yönelik alenen hakaret suçundan kurulan hüküm kesin olduğu için sanığın bu suçtan kurulan hükme yönelen temyiz talebi reddedildi. Sanık hakkında katılana yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ise, hak yoksunluklarının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün olduğu için esastan reddedilmedi. Kanun maddeleri ise şunlardır: TCK\"nin 81,125/1-4, 35/2, 53, 63. maddeleri, 5271 sayılı CMK\"nin 286/2-a maddesi, Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı.

1. Ceza Dairesi 2018/1354 E. , 2020/571 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, hakaret
HÜKÜM : TCK"nin 81,125/1-4, 35/2, 53, 63. maddeleri gereğince: 12 yıl hapis, 7 ay hapis cezasına ilişkin hükmün esastan reddine.
TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında katılan ...’a yönelik alenen hakaret suçundan kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede; 5271 sayılı CMK"nin 286/2-a maddesi uyarınca kesin olduğu anlaşılmakla sanık müdafiinin bu suçtan kurulan hükme yönelen temyiz talebinin CMK"nin 298/1. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
Sanık hakkında katılana yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün sanık müdafii ve Aile Çalışma ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarının; Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı gözetilerek infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmekle;
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 03/02/2017 gün ve 2017/75 E. 2017/187 K. sayılı kararında düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede ileri sürdüğü eksik incelemeye, suç vasfına, öldürme kastının bulunmadığına, delillerin hatalı değerlendirildiğine, haksız tahrike, takdiri indirim nedenlerine, katılan kurum vekilinin cezanın üst hadden verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE aynı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Ankara 12. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17/02/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.
17/02/2020 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet savcısı..."ın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ... müdafii Avukat ..."ın yokluğunda 20/02/2020 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.