İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/13875 Esas 2020/19830 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/13875
Karar No: 2020/19830
Karar Tarihi: 22.12.2020

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/13875 Esas 2020/19830 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahalli mahkeme tarafından verilen kasten yaralama suçu hükümüne yapılan temyizde, Cumhuriyet savcısının süresinden sonra vaki temyiz istemine isteme aykırı olarak REDDİNE karar verildiği belirtilmiştir. Sanık hakkında ise yargılamayı yapan mahkemece sanığın savunmasının doğrudan alınmaması nedeniyle savunma hakkının kısıtlandığı ve ceza miktarı üzerinden haksız tahrik indirimi yapılmaması sonucunda fazla ceza tayin edildiği ifade edilmiştir. 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 317., 321. ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddeleri uyarınca mahkeme kararı BOZULMUŞTUR. Kanunlar hakkında ayrıntılı bilgi verilmemiştir.

(Kapatılan)3. Ceza Dairesi 2020/13875 E. , 2020/19830 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
O yer Cumhuriyet savcısının, hükmün tefhiminden itibaren 1412 sayılı CMUK"un 310/3. maddesinde öngörülen bir aylık kanuni süre içinde hükmü temyiz etmesi gerekmesine rağmen, 24.12.2019 tarihinde tefhim olunan hükmü 13.02.2020 tarihinde temyiz etmesi karşısında, süresinden sonra vaki temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan 1412 sayılı sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE,
2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a) Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/1-son maddelerinde öngörülen cezanın alt sınırının 5 yıl hapis cezası olması nedeniyle savunmasının yargılamayı yapan mahkemece bizzat alınması gerektiği gözetilmeyerek, istinabe yoluyla başka mahkemede aldırılması suretiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (F.C.B. v İtalya, No: 12151/86, 28 Ağustos 1991) kararında belirtildiği üzere, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve 5271 sayılı CMK"nin 196/2. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
b) 5237 sayılı TCK’nin 61/5. maddesi uyarınca, TCK 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son maddeleri uyarınca belirlenen ceza miktarı üzerinden TCK’nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik indirimi yapılması gerekirken, TCK’nin 29/1. maddesi nedeniyle indirim yapıldıktan sonra TCK 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 22.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.