Taraflar arasında görülen dava ve birleştirilen davada;
Davacı, maliki olduğu 18 parsel sayılı taşınmazın taşkın yapı inşa etmek suretiyle davalılarca işgal edildiğini ileri sürerek elatmanın önlenmesi ve yıkım istemiştir.
Davalı taraf, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalılardan U..."ın haksız müdahalesinin keşfen saptandığı gerekçesiyle elatmasının önlenmesine ve binanın taşkın kısmının yıkımına; davalı F. hakkındaki davanın ise husumetten reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı Ummuhan tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
                                                  -KARAR-
Dava, imar parseline elatmanın önlenmesi ve yıkım isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, 18 sayılı parselin imar suretiyle davacı adına kayıtlı olduğu, komşu 16 sayılı imar parselindeki davalıya ait binanın 33 m2"lik kısmının davacı taşınmazına taştığı; keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporunda da, bu taşkınlığın imar uygulaması ile oluştuğunun bildirildiği görülmektedir.
Bilindiği üzere, yasal ayrıcalıkların dışında ayrılmaz parçanın (mütemmim cüz"ün) mülkiyeti ve buna bağlı olarak tasarruf hakkı üzerinde bulunduğu arza bağlıdır. Bu husus Medeni Kanunun 684. maddesinde açıkça vurgulanmıştır. Ne var ki, yürürlükten kalkmış olan 6785 Sayılı Yasanın, 1605 Sayılı Yasa ile değişik 42/c ve halen yürürlükte bulunan 3l94 Sayılı İmar Yasasının l8. maddelerinde özel hükümler getirilmek suretiyle ayrılmaz parça (mütemmim cüz) olan yapı ile arz arasındaki hukuki ilişki kesilmiş bazı durumlarda yapı, üzerinde bulunduğu yerin malikinden başkasına bırakılarak imar parsellerinin oluşturulabileceği öngörülmüştür. Böylece yapıların bedelleri ilgili parsel sahiplerince yapı sahibine ödenmediği veya aralarında bu yönde bir anlaşma yapılmadığı yada ortaklığın giderilmesi davası açılmadığı sürece bu yapıların ömürlerini dolduruncaya kadar eski sahiplerine kullanma imkanı sağlanmıştır.
Öte yandan, zeminin maliki olan kişinin taşınmazı bizzat kullanma yetkisi sınırlanmış, ayrılmaz parça (mütemmim cüz) durumunda olan yapı üzerinde tasarruf etme gücü özel yasa ile kısıtlanmıştır. 2981 Sayılı Yasanın, 3290 Sayılı Yasa ile değişik l0/c maddesi de aynı doğrultuda hüküm getirmiştir.
Gerçekten bir kimse kendisine veya yasanın himaye ettiği bir hakka dayanarak üçüncü bir şahsa ait bir taşınmaz üzerine ayrılmaz parça (mütemmim cüz) niteliğinde yapı inşa etmiş, imar uygulaması sonucu bu yer davacıya ait imar parseli içerisinde kalmış ise, kendi arzu ve iradesi dışında idari kararla oluşan bir durum söz konusu olduğundan kusurlu sayılamaz. İşte bu nedenle yukarıda değinildiği gibi yasa koyucu imar parseli malikine karşı yapı sahibini koruma zorunluluğunu duymuştur.
Somut olayda, yıkımı istenen yapının davacı taşınmazına taşkınlığının imar uygulaması neticesinde meydana gelip gelmediği üzerinde durulmamış, belirtilen ilkeler göz ardı edilmiştir.
Hal böyle olunca, öncelikle taşınmazların imar öncesi kayıtlarının ve krokilerinin getirtilmesi, yapının kadastral konumunun ve taşkınlığın imar uygulamasından kaynaklanıp kaynaklanmadığının kuşkuya yer bırakmayacak biçimde keşfen saptanması, imar uygulamasından kaynaklandığının anlaşılması halinde yukarıda değinilen ilkeler çerçevesinde değerlendirme yapılarak bir karar verilmesi gerekirken, eksik soruşturma ile yazılı olduğu üzere hüküm kurulması doğru değildir. Davalının temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK."nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 10.10.2007 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.