İzmir Ceza Kararları - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2016/2250 Esas 2016/2696 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2250
Karar No: 2016/2696
Karar Tarihi: 10.03.2016

Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2016/2250 Esas 2016/2696 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, hükümlü olarak bir cezaevinde bulunan sanığın testere ile pencere demirlerini keserek kaçması ve mala zarar vermesi suçlarının oluştuğunu kabul etti. Sanık, 5237 sayılı TCK'nın 292/1, 292/3, 292/4/del. 152/1-a ve 53. maddeleri uyarınca toplam 2 yıl 6 ay hapis cezasına çarptırıldı. 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesi kapsamındaki hak yoksunluklarının Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtildi. Özeti tamamlamak için, sanığın suçları hangi kanun maddelerine göre işlediğini belirtmek gerekir. Sanık, 292/1 ve 292/3 maddelerine göre hüküm giydiğinden kaçma suçu işlemi, 292/4/del. 152/1-a ve 53. maddelerine göre cezalandırılması ise mala zarar verme suçuna ilişkindir.

23. Ceza Dairesi 2016/2250 E. , 2016/2696 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması, mala zarar verme
HÜKÜM : 25.05.1995 gün ve 1990/94 esas, 1995/130 sayılı kararın tüm sonuçlarıyla beraber ortadan kaldırılarak;
1-) 5237 sayılı TCK’nın 292/1, 292/3, 53.maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay hapis,
2-) 5237 sayılı TCK’nın 292/4 del. 152/1-a, 53.maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına,

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde hükümlü olan sanığın testereyle pencere demirlerini keserek temyiz dışı sanık ... ile birlikte cezaevinden kaçtığı anlaşıldığından hükümlünün kaçması ve mala zarar verme suçlarının oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, O yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 10.03.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.