Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2019/3145 Esas 2022/1680 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki ilk derece mahkemesinde görülen tazminat davasında verilen davanın kısmen kabulüne ilişkin hüküm hakkında Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davalılar ..., ... ve ... vekilinin istinaf başvurusunun kabulü yeni hüküm tesisin ilişkin kararın, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili;16/07/2005 günü şehir içi yolcu taşıma minibüsü içerisinde patlama gerçekleştiğini, terör amaçlı ve insanlarda korku, kaygı ve panik yaratmak ve zarar vermek amaçlı yapılan saldırıda ölüm ve yaralanmaların gerçekleştiğini, şüpheli davalılar aleyhine İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 2006/430 esas dosyası ile ceza davası açıldığını, bombalı terör eylemi mağdurlarından ...'un tedavi esnasında vefat ettiğini, yasal mirasçılarının manevi tazminat talebinde bulunduklarını ve Aydın 1. İdare Mahkemesinin 2006/1341 esas ve 2007/317 karar sayılı ilamıyla davanın kısmen kabulüne karar verildiğini ve hükmün kesinleştiğini, İçişleri Bakanlığı Merkez Saymanlık Müdürlüğünün 04/12/2007 tarihli iki ayrı ödeme emri belgesi ile hak sahiplerine, 81.672,00 TL ve 8.236,00 TL olmak üzere toplam 89.908,00 TL ödeme yapıldığını belirterek, yapılan ödemelerin haksız fiil faili olan davalılardan tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılardan ... vekili, davalının olayda bir kusur ya da eylemi bulunmadığını belirterek hakkında açılan davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince; davalı ...'in mahkumiyetine kararı verildiğine göre bu maddi olgunun BK'nun 53. maddesi gereğince hukuk hakimi yönünden bağlayıcı olduğu dikkate alınarak davanın, davalılardan ... yönünden kabulüne, ceza dosyasında, diğer davalılar ..., ..., ...,
... ve ...'ın üzerine atılı suçları işlediklerine ilişkin cezalandırılmasına yeterli nitelikte her türlü kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı kanıtlar elde edilemediği gerekçesiyle ayrı ayrı beraatlerine karar verildiği, kararın ... ve ... yönünden temyiz edilmeden 30/03/2010 tarihinde ..., ..., ... yönünden temyizde düzeltilerek onama sonucunda 23/03/2011 tarihinde kesinleştiği gerekçesiyle bu davalılar yönünden davanın reddine karar verilmiş; kararın davacı vekili bir kısım davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince, 16/07/2005 tarihinde meydana gelen bombalama olayı terör eylemi olmakla birlikte idarenin 2577 Sayılı Kanunun 13. maddesi gereğince hizmet kusurunun bulunmadığı, 5233 Sayılı Kanun kapsamında da manevi tazminat istenemeyeceği gerekçesiyle reddedilip kesinleşen idari yargı kararına rağmen ilk bozma kararından önce hak sahiplerine yapılan ödemenin geri alınmasına ilişkin dava geri alınmış olduğu halde bu ödemenin beraat eden davalılardan istenilmesinin haklı ve yasal bir dayanağı bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davalılar ..., ... ve ... vekilinin vekalet ücretine yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak, esas hakkında yeniden hüküm kurulmuş;hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş ve verilen kararda bir isabetsizlik görülmemiş olmasına, özellikle ceza mahkemesi beraat kararı hukuk hakimi yönünden bağlayıcı değilse de hakkında verilen mahkumiyet hükmü kesinleşen ... dışındaki davalıların haksız eyleme katıldıklarının ceza dosyası kapsamı ile sabit olmaması, davacı tarafından da eyleme katıldıklarına dair ayrıca delil gösterilmemesine göre yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün HMK 370/1. maddesi gereğince ONANMASINA, HMK 302/5 ve 373. maddeleri uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına 07/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.