MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
VEK. AV. ...

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, dar gelirli ailelere konut edindirmesi kapsamında davalı ... ile aralarında sözleşme düzenlendiğini, arsa tahsisi yapıldığını, satış bedelinin taksitler halinde ödendiğini, tahsis kararının iptal edildiğini, imar planı değişikliği ile ifanın imkansız hale geldiğini ileri sürerek; arsanın rayiç değerinin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile toplam 135.000,00 TL"nin tahsiline dair verilen karar, Yargıtay 13.Hukuk Dairesince (kapatılan) 24.01.2017 tarih 2016/22929 e., 2017/724 k. sayılı ilam ile bozulmuş, bozmaya uyulmak ve bozma ilamında işaret edilen 20.08.2016 tarihli 6745 sayılı Kanunu"nun 12. maddesiyle 775 sayılı Gecekondu Kanunu"na eklenen geçici 10.madde düzenlemesinden bahsedilmek suretiyle davanın reddine dair verilen karar Yargıtay 13.Hukuk Dairesince (kapatılan) son olarak 22.04.2019 tarih 2018/2004 e., 2019/5149 k. sayılı ilam ile anılan yasal düzenlemenin Anayasa Mahkemesi"nin 20.12.2018 gün, 2016/181E. ve 2018/111 K. sayılı kararı ile iptal edildiği hususuna temas edilerek bozulmuş; bozma sonrası yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulü ile 125.000,00 TL"nin tahsiline karar verilmiş olup, verilen bu karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1- Davalı belediyenin, arsa vasfındaki taşınmazını, konutu olmayan ihtiyaç sahibi kimselere 775 sayılı yasa hükümleri çerçevesinde tahsis etmek amacıyla Encümen kararı aldığı, bu nedenle davalı belediyeye başvuran davacıya 200 m² yüzölçümlü arsanın tahsis edilerek taraflar arasında sözleşme imzalandığı, ancak davacıya tahsis edilen arsanın da aralarında bulunduğu bir kısım arsalara ilişkin tahsis işlemlerinin iptal edildiği, dosyadaki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır.
Yanlar arasındaki uyuşmazlığın, davalı Belediyenin maliki bulunduğu taşınmazı 775 sayılı Gecekondu Kanununun 25 ve 26. maddeleri uyarınca davacıya satmasına ilişkin sözleşmeden kaynaklandığı sabit olup; taraflar arasında yapılan bu sözleşme geçerlidir. Geçerli sözleşmenin ifa edilmemesi nedeniyle davacı, satış bedelini ödediğini ispat etmek koşuluyla taşınmazın ifasının imkânsız hale geldiği tarihteki rayiç değerini isteyebilir. Bu nedenle, mahkemenin davacının tahsis edilen arsanın rayiç değerini isteyebileceği yönündeki değerlendirmesi yerindedir. Ne var ki mahkemece; ifanın her iki taraf için de imkânsız hale geldiği (tahsisin iptali konusundaki encümen kararının davacıya tebliğ edildiğine dair) tarih konusunda bir araştırma yapılmadan, eksik inceleme ile hüküm tesis edilmiştir. Hal böyle olunca, ifanın imkânsız hale geldiği tarih tarafların sundukları ve sunacakları deliller kapsamında araştırılıp, buna ilişkin tereddüt giderildikten sonra bir karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma ile yetinilip dava tarihine göre rayiç değer bulunup hüküm altına alınmış olması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
2-Bozma nedenine göre davalının sair temyiz itirazlarının incelenmesine bu aşamada gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının incelenmesine bu aşamada yer olmadığına ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24/05/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.