MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, dava dilekçesi ile; müvekkilinin davalı şirkete ait işyerinde 2002 yılında çalışmaya başladığını, 2012 yılı Nisan ayında haklı bir sebep olmaksızın iş sözleşmesinin feshedildiğini, kıdem ve ihbar tazminatı ile diğer işçilik alacaklarının davalı işverenden tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, taleplerin zamanaşımına uğradığını, davacının 08.06.2006 tarihinden itibaren art arda üç gün işe devam etmediğini, bu sebeple iş sözleşmesinin haklı sebeble feshedildiğini, davacının çalışma sürelerinin kanuni şartlara uygun olduğunu, davacının yaptığı fazla çalışmaların ücretlerinin ödendiğini, davacının ulusal bayram ve genel tatillerde çalışmadığını, çalıştığı genel günlere ilişkin ücretlerin de bordrolara yansıtılarak ödenmiş olduğunu beyan ederek davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının hizmet süresi taraflar arasında uyuşmazlık konusudur. Davacı davalı işveren nezdinde davalı işyerinde 22.01.2002-01.04.2010 tarihleri arasında sekiz yıl, iki ay, dokuz gün, asgari ücretle çalıştığını iddia etmiştir. Mahkemece tanık anlatımlarından davacının 22.01.2002-01.04.2010 tarihleri arasında çalıştığı tesbiti ile hesaplama yapılan bilirkişi raporuna dayanılarak hüküm kurulmuştur.
Davalı işveren davacının 08.06.2006 tarihinde işyerini sebep bildirmeksizin terk ettiğini ve bir daha da işyerine dönmediğini belirterek, 08.06.2006 tarihinden sonra işyerinde çalıştığını ispatlayan hiçbir delil de bulunmadığı iddiasındadır. Davalı tanıkları da davacının 2006 yılında işyerini terkettiğini ve bir daha işyerine gelmediğini belirtmişlerdir.
Dosya kapsamında tanık olarak dinlenen davacı tanıkları ... ve ... davacının 2006 yılından sonra işyerinde çalışmaya devam ettiğini, kendilerinin başka şubede çalışmaya devam etmelerine rağmen 2006 yılında işveren nezdinde davacının çalıştığnı iddia etmişledir. Davacı tanıklarının dosya kapsamında yer almayan hizmet dökümleri ve çalıştıkları işverenlerin açık ünvanlarını gösteren işe giriş bildirgelerinin celbi için mahkeme dosyası geri çevrilmiş ve dosya tekrar incelenmiştir.
Somut olayda, Sosyal Güvenlik Kurumundan celbedilen belgeler incelendiğinde;
Davacı tanığı ..."un 2004-2006 yılları arasında Batıkent şubesinde davacı ile birlikte çalıştığını iddia etmesi ve 2008 yılında çıktığını davacının 2010 yılında işten çıkarıldığını duyduğunu belirtmesi hususları dikkate alınarak, davacının son çalıştığı işveren kodunun 1060627 sayılı olduğu ve 08.06.2006 tarihinde çıkışının verildiği, tanığın 2004-2006 yılları çalışmasında işveren kodu 1062666 sayılı olduğu işten çıkış tarihi 30.04.2007 olarak göründüğü şirket ismi .... olarak kayıtlı bulunduğu;
Ancak diğer davacı tanığı ..."ın 2005-2006 yıllarısnda davacı ile birlikte davalı şirketin Batıkent şubesine çalıştıklarını, hangi yıl davacının çalışmaya başladığını bilmediğini davacının sürekli olarak on-oniki yıl çalıştığını 2010 yılında işten çıkarıldığını duyduğunu sebebini bilmediğini söylemesi ve davacı tanığının son çalıştığı işveren kodunun 1118101 sayılı olduğu ve şirket isminin ...A.Ş. olduğu anlaşılmaktadır.
Bu durumda davacının uzunca bir süre olan 2006-2010 yılları arasında yaklaşık dört yıl sigortası olmadan çalışmaya devam ettiği hususu ispatlanamamıştır. Davalı işveren davacının 2006 yılında devamsızlık yaptığını ve işe gelmediğini iddia etmiş ve delilleri ile desteklemiştir. Bu doğrultuda davacının işten çıkarıldığı tarih 08.06.2006 tarihi dikkate alınarak düzenlenen yeniden bilirkişi raporu dikkate alınarak davacının alacaklarının hüküm altına alınması gerekmekte iken yanılgılı değerlendirme ile davanın kabulüne dair karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.05.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.