Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/19607 Esas 2022/1670 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme, silahla tehdit
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi, temyiz isteminin reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında silahla tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
20/07/2017 tarihli ve 7035 sayılı Kanunun 21'nci maddesiyle yapılan değişiklik uyarınca 5271 sayılı CMK’nın 291/1. maddesinde yedi gün olarak belirtilen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği, ancak 5271 sayılı CMK’nın 296/2. maddesine göre temyiz isteminin reddine dair kararlarda temyiz süresinin yedi gün olduğu, anılan değişiklik ile temyiz isteminin reddine dair kararların temyiz süresine ilişkin bir değişiklik yapılmadığı dikkate alındığında; sanık müdafiinin yokluğunda verilen 05/09/2017 tarihli kararda temyiz süresinin tebliğ tarihinden itibaren 15 gün olduğu belirtilerek yanıltmaya neden olunduğunun anlaşılması karşısında 26/09/2017 tarihinde kendisine tebliğ edilen kararı 05/10/2017 tarihli temyiz dilekçesi ile temyiz eden sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının ve 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesi uyarınca, on yıl veya daha az hapis cezasını veya adlî para cezasını gerektiren suçlardan ilk derece mahkemelerince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizinin mümkün olmaması karşısında; temyiz isteminin reddine dair, 05/09/2017 tarih ve 2017/1864 Esas 2017/1996 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın istem gibi ONANMASINA, 08.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.