MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen geçici elektrik abone tesisi davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dilekçesinde, Ankara ili, Mamak İlçesi, Cengizhan Mah. 839. Sok. 55/4 nolu adresindeki taşınmaza ilişkin elektrik aboneliği talebinin davalı idarece binanın iskan raporu bulunmadığı gerekçesiyle reddedildiğini, bu nedenle davalı idarenin anılan tutumunun yasaya aykırı olduğunu iddia ederek, elektrik aboneliği sözleşmesinin yapılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı savunmasında, davaya konu bağımsız bölümün 4708 sayılı Yapı Denetimi Hakkında Kanunun 1 inci maddesi, Elektrik İç Tesisleri Yönetmeliğinin İşletmeden Elektrik Bağlantısının Yapılmasının İstenmesi başlıklı 15 inci maddelerine aykırılıklar bulunduğunu beyan ederek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, abonelik hizmetine konu konutun davacı adına tapuda (36565 ada, 11 parsel 55/4 nolu bağımsız bölüm) kayıtlı olduğu; bu konutun yapı (inşaat) ruhsatının bulunduğu, konutun fen kurallarına göre tamamlanmış olduğu, davacının aynı konuta yönelik olarak su aboneliğinin bulunduğu ve böylece 3194 sayılı İmar Kanununun 5784 sayılı Yasanın 25. maddesiyle eklenen geçici 11.maddesi hükmü uyarınca davacı adına geçici abonelik tesisi koşullarının gerçekleştiği, davacının davalı kuruma kişisel elektrik borcunun bulunmadığı, daha önceki abonelikteki elektrik borcunun dava dışı 3. kişiye ait olduğu, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.02.2005 tarih ve 9-90 /97 sayılı kararında belirtildiği üzere, davacıdan önceki abonenin borcundan davacının sorumlu tutulamayacağı, davacının elektrik aboneliği tesisine yönelik istemini yerine getirmekten kaçınmasının haklı bir nedene dayanmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dava konusu uyuşmazlık, geçici elektrik aboneliği sözleşmesinin tesisi bakımından yasal koşulların gerçekleşip gerçekleşmediği noktasında toplanmaktadır.
5784 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 25. maddesi ile 3294 sayılı İmar Kanununa geçici 11. madde eklenmiştir. Buna göre, ”Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar yapı (inşaat) ruhsatı alınmış ve buna göre yapılmış olup, kullanma izni verilmeyen ve alınmayan yapılara; yol, elektrik, su, telefon, kanalizasyon, doğal gaz gibi alt yapı hizmetlerinden birinin veya birkaçının götürüldüğünün belgelenmesi halinde, ilgili yönetmelikler doğrultusunda fenni gereklerin yerine getirilmiş olması ve bu maddenin yayımı tarihinden itibaren başvurulması üzerine,  kullanma izni alınıncaya kadar ilgili mevzuatta tanımlanan ait olduğu abone grubu dikkate alınarak geçici olarak su ve/veya elektrik bağlanabilir. Bu kapsamda, ilgili belediyeden dağıtım şirketlerine elektriğin kesilmesi talebinin söz konusu olması halinde aboneliği iptal edileceğinden, su ve/veya elektrik bağlanması herhangi bir kazanılmış hak teşkil etmez. Ancak, yapı (inşaat) ruhsatı alınmış ve buna göre yapılmış olma şartı 12/10/2004 tarihinden önce yapılmış olan yapılarla ilgili olarak uygulanmaz. Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce yapılan abonelikler de ait olduğu gruba dönüştürülür.” hususu düzenlenmiştir.
Madde metninden anlaşılacağı üzere dava konusu yere, 5784 sayılı Kanunun yürürlük tarihi olan 26.07.2008 tarihinden sonra 18.6.2010 tarihinde yapı ruhsatı alındığı sabittir.
3194 sayılı yasanın 30 ve 31. maddesinde kullanma izni verilmeyen veya alınmayan yapıların izin alınıncaya kadar belediye hizmetlerinden ve tesislerinden faydalanamıyacakları belirtilmiştir. Yapı kullanma izni başlıklı 30. maddesinde; "Yapı tamamen bittiği takdirde tamamının, kısmen kullanılması mümkün kısımları tamamlandığı takdirde bu kısımlarının kullanılabilmesi için inşaat ruhsatını veren belediye... ve valilikten izin alınması mecburidir. Mal sahibinin müracaatı üzerine, yapının ruhsat ve eklerine uygun olduğu ve kullanılmasında fen bakımından mahzur görülmediğinin tespiti gerekir denilmektedir. Kullanma izni alınmamış yapıların durumu ise 31. maddede düzenlenmiş olup "İnşaatın bitme günü, kullanma izninin verildiği tarihtir. Kullanma izni verilmeyen ve alınmayan yapılarda izin alınıncaya kadar elektrik, su ve kanalizasyon hizmetlerinden ve tesislerinden faydalandırılmazlar. Ancak, kullanma izni alan bağımsız bölümler bu hizmetlerden istifade ettirilir." hükmü bulunmaktadır.
Açıklanan yasal düzenleme hükümleri birlikte değerlendirildiğinde yapı ruhsat tarihi itibariyle 3194 sayılı İmar Kanununun geçici 11. maddesinden yararlanamayacağı açıktır.
O halde mahkemece, geçici 11.maddenin kapsamında olmayan dava konusu taşınmaz için 3194 sayılı yasanın 30. ve 31. maddeye aykırı olacak şekilde bir istisna getirilerek geçici elektrik aboneliğinin tesisine ilişkin talebin kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 30.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.