MAHKEMESİ : Çanakkale İş Mahkemesi
TARİHİ : 23/11/2012
NUMARASI : 2011/252-2012/271

Davacı, Bağ-Kur sigortalılık başlangıç tarihinin 20/04/1982, yaşlılık aylığı başlangıç tarihinin 01/10/2011 tarihi olarak tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının tüm temyiz itirazlarının reddine,
2-SGK temyizine gelince; Davacı, 1479 sayılı Yasa kapsamındaki sigortalılığının başlangıç tarihinin 20.04.1982 olduğunun ve 01.10.2011 tarihi itibari ile yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davacının 20.04.1982 – 02.02.1988 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olduğunun tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 20.04.1982 – 02.02.1988 tarihleri arasındaki sigortalılığının, ticari kazanç veya serbest meslek kazancı bulunmadığından ve kazancının GMSİ olmasından dolayı davalı Kurum tarafından iptal edildiği ve tahsis talebinin de yaşlılık aylığı şartları bulunmadığından reddedildiği, mahkemece ilgili vergi dairesine yazılan yazıya; davacının 01.01.1982 – 31.12.1997 tarihleri arasındaki vergi kaydının zirai kazanç dolayısıyla olduğunun bildirildiği anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan, 01.04.1972 tarihinde yürürlüğe giren 1479 sayılı Yasa"nın 24. maddesinde zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için esnaf sicili veya kanunla kurulu meslek kuruluşu kaydı aranırken 04.05.1979 tarihinde yürürlüğe giren 2229 sayılı Yasa ile 1479 sayılı Yasa’nın 24. maddesinin öngördüğü meslek kuruluşlarına kayıtlı olma koşulu kaldırılmış sadece yasanın temel ilkesi olan kendi ad ve hesabına çalışma koşulu getirilmiş, 20.04.1982 tarihinde yürürlüğe giren 2654 sayılı Yasa ile 1479 sayılı Yasa"nın 24. maddesi değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olması şartı getirilmiş, ancak gelir vergisinden muaf olanlar için meslek kuruluşuna kayıtlı olma yeterli görülmüş, 22.03.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3165 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için vergi kaydı veya esnaf sicil kaydı veya oda kaydının bulunması yeterli görülmüş, 02.08.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4956 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olma şartı getirilmiş, ancak gelir vergisinden muaf olanlar için esnaf sicil kaydı ve oda kaydının bir arada bulunması yeterli görülmüştür.
Somut olayda; davacı tarafından talep edilen dönemde 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olabilmek için gelir vergisi mükellefi olma veya gelir vergisinden muaf olanlar için meslek kuruluşuna kayıtlı olma şartı bulunduğu, davacının ise talep ettiği dönemdeki vergi kaydının zirai kazançtan kaynaklandığı, bu dönemde meslek kuruluşuna da kayıtlı olmadığı, dolayısyla davacının, 1479 sayılı Yasa"nın 24. maddesi gereğince sigortalı olabilmek için aranılan şartları taşımadığı, sonradan prim ödenmesinin de sigortalılık koşulları bulunmayan davacıya zorunlu ya da isteğe bağlı sigortalılık da sağlamayacağı gözardı edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsiz olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 25/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.