Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/6805 Esas 2022/986 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul 13. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar vekili, davacıların desteğinin sevk ve idaresindeki araç ile davalı ... şirketi nezdinde ... poliçesi olan ve diğer davalı şirkete ait olan aracın karıştığı kazada davacıların desteğinin vefat ettiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla belirsiz alacak olarak her bir davacı için şimdilik 1.000,00 TL olmak üzere toplam 4.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalılar davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince, dosyadaki kusur raporuna göre davacıların desteğinin kazanın meydana gelmesinde % 100 kusurlu olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hükme karşı davacılar vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş, ilk derece mahkemesince 19/02/2020 tarihli ek karar ile davacılar vekilince istinaf dilekçesinin iki haftalık yasal süresinde verilmediği gerekçesiyle istinaf dilekçesinin reddine karar verilmiştir. Anılan ek karara karşı davacılar vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince; davacıların ek karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, karar davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacılardan ..., ... ve ...’ın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun "Başvuru süresi" kenar başlıklı 345. maddesinde; “İstinaf yoluna başvuru süresi iki haftadır. Bu süre, ilamın usulen taraflardan her birine tebliğiyle işlemeye başlar. İstinaf yoluna başvuru süresine ilişkin özel kanun hükümleri saklıdır.” hükmü yer almakta, "İstinaf dilekçesinin reddi" kenar başlıklı 346. maddesinde ise; “(1) İstinaf dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren mahkeme istinaf dilekçesinin reddine karar verir ve 344 üncü maddeye göre yatırılan
giderden karşılanmak suretiyle ret kararını kendiliğinden ilgiliye tebliğ eder. (2) Bu ret kararına karşı tebliği tarihinden itibaren bir hafta içinde istinaf yoluna başvurulabilir. İstinaf yoluna başvurulduğu ve gerekli giderler de yatırıldığı takdirde dosya, kararı veren mahkemece yetkili bölge adliye mahkemesine gönderilir. Bölge Adliye Mahkemesi ilgili dairesi istinaf dilekçesinin reddine ilişkin kararı yerinde görmezse, ilk istinaf dilekçesine göre gerekli incelemeyi yapar.”hükmü bulunmaktadır.
Dosya kapsamından; davanın reddine ilişkin ilk derece mahkemesi kararının davacılar ..., ... ve ... vekili Avukat ...’ye 29/01/2020’de usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, HMK’nun 345. maddesi hükmüne göre istinaf süresi 2 hafta olduğu halde, davacılar vekilinin bu süre geçtikten sonra 13/02/2020 tarihinde ilk derece mahkemesinin kararına ilişkin istinaf başvurusunda bulunduğu, ilk derece mahkemesince 19/02/2020 tarihli ek karar ile davacılar vekilinin istinaf dilekçesinin iki haftalık yasal süresinde verilmediği gerekçesiyle istinaf dilekçesinin reddine karar verildiği, anılan ek karara karşı davacılar vekili tarafından süresinde istinaf kanun yoluna başvurulduğu, bölge adliye mahkemesince; davacıların ek karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, kararın davacılar vekili tarafından süresinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Hükmü temyiz eden tarafa ilk derece mahkemesinin davanın reddine ilişkin asıl kararının tebliğ edildiği tarih ile asıl karara ilişkin istinaf dilekçesinin verildiği tarih arasında yasada öngörülen iki haftalık istinaf süresi geçmiştir. Bölge Adliye Mahkemesince bu yön belirlenmek suretiyle verilen davacılar vekilinin ek karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararda bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Bu nedenle davacılardan ..., ... ve ...’ın yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nun 370/1. maddesi gereğince onanmasına karar vermek gerekmiştir.
2- Davacılardan ... (...)’ın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dava, davacılardan ... tarafından kendi adına asaleten ... ..., ... (...) ve ...’a velayeten Avukat ...’ye verilen vekaletname ile açılmıştır.
Davacılardan ... (...)’ın 17/02/1998 doğumlu olup davanın reddine ilişkin ilk derece mahkemesinin karar tarihi (16/11/2018) itibariyle reşit olduğu, ilk derece mahkemesinin davanın reddine ilişkin asıl kararının davacılar vekili Avukat ...’ye 29/01/2020’de tebliğ edildiği, ancak bu tarih itibariyle anılan vekilin davacı ... (...)’ı temsil yetkisi kalmadığı, dosyada ... (...) tarafından Avukat ...’ye asaleten verilmiş vekaletnamenin de bulunmadığı, buna göre tebliğin usulüne uygun yapılmadığı anlaşılmaktadır.
İlk derece mahkemesinin davanın reddine ilişkin asıl kararı davacılardan ... (...)’a usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği anlaşılmasına göre davacılardan ... (...)’ın karara ilişkin istinaf süresinin de başlamadığı, buna göre ilk derece mahkemesince davacılar vekilinin istinaf dilekçesinin iki haftalık yasal süresinde verilmediği gerekçesiyle istinaf dilekçesinin reddine ilişkin 19/02/2020 tarihli ek kararının davacı ... (...) yönünden doğru olmadığı anlaşılmıştır.
Şu durumda; Bölge Adliye Mahkemesi tarafından öncelikle davacı ... (...) tarafından mahkeme gerekçeli kararının tebliğ edildiği Avukat ...’ye asaleten verilmiş vekaletname varsa temin edilerek dosyaya eklenmesi; yoksa davacı ... (...)’a davanın reddine ilişkin ilk derece mahkemesinin gerekçeli kararının tebliği, daha sonra istinaf süresi beklenip yukarıdaki yasal mevzuata göre işlem yapılması gerekirken yazılı
şekilde karar verilmesi doğru olmamış bu nedenle Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacı ... (...) yönünden bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılardan ... ..., ... ve ...’ın temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacılar ... ..., ... ve ... yönünden, ONANMASINA, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle; davacılardan ... (...)’ın temyiz itirazlarının kabulü ile temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının HMK 371. maddesi gereğince BOZULMASINA, davacı ... (...)’ın diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 27/01/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.