MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dava dilekçesinde; tarafların 1996 yılında evlendiklerini, bu evlilikten üç çocuklarının bulunduğunu, davalının müvekkili hakkında 2. defa boşanma davası açtığını, davaların reddedildiğini belirterek; müvekkili için aylık 750,00 TL, müvekkili ile birlikte yaşayan müşterek çocuklardan ... ve ... için ayrı ayrı 250,00"şer TL tedbir nafakasının davalıdan alınmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; tarafların ayrı yaşadıklarını, müşterek çocuklardan birisinin müvekkili ile birlikte yaşadığını, önceki davalar nedeniyle belirlenen nafakaların müvekkili tarafından davacıya ödediğini belirterek; davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile; dava tarihinden geçerli olmak üzere davacı için aylık 400,00 TL, müşterek çocuklar ... ve ... için ayrı ayrı aylık 200,00 er TL tedbir nafakasının davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; ayrı yaşamda haklılık nedenine dayalı açılmış olan tedbir nafakası istemine ilişkindir.
TMK.nın 195. maddesi uyarınca, evlilik birliğinden doğan yükümlülüklerin yerine getirilmemesi veya evlilik birliğine ilişkin önemli bir konuda uyuşmazlığa düşülmesi halinde eşler ayrı ayrı veya birlikte hakimin müdahalesini isteyebilir. Hakim, gerektiği takdirde eşlerden birinin istemi üzerine kanunda öngörülen önlemleri alır.
Aynı yasanın 197.maddesine göre de; eşlerden biri, ortak hayat sebebiyle kişiliği, ekonomik güvenliği veya ailenin huzuru ciddi biçimde tehlikeye düştüğü sürece ayrı yaşama hakkına sahiptir.
Birlikte yaşamaya ara verilmesi haklı bir sebebe dayanıyorsa hakim, eşlerden birinin istemi üzerine birinin diğerine yapacağı parasal katkıya, konut ve ev eşyasından yararlanmaya ve eşlerin mallarının yönetime ilişkin önlemleri alır.
Somut olayda dosyadaki bilgi ve belgelerden; tarafların 1996 yılında evlendikleri, 1997, 2001 ve 2003 doğumlu 3 müşterek çocuklarının bulunduğu, davalı kocanın, davacı karısı aleyhine 09.02.2007 günü terke dayalı boşanma ve manevi tazminat davası açtığı, davacı kadınında karşı dava ile tedbir nafakası talebinde bulunduğu; kocanın açtığı boşanma davasının reddedildiği; kadının açtığı tedbir nafakası talebinin kısmen kabul edilerek, kadın için 200,00 TL; müşterek çocuklar ... ve ... için 125,00 TL tedbir nafakasına hükmedildiği, tarafların temyiz etmemesi üzerine hükmün 24.06.2008 günü kesinleştiği, kocanın 26.08.2009 günü karısı aleyhine 2.kez boşanma davası açtığı, davanın reddedildiği, kararın 01.07.2011 günü kesinleştiği, eldeki nafaka davasının 17.11.2011 günü açıldığı anlaşılmıştır.
Hal böyle olunca; davalı koca tarafından, boşanma davası açılmakla, davacı kadın ayrı yaşama hakkını kazanmıştır. Boşanma davasının reddedilmesinden sonra, davalı kocanın birlikte yaşama konusunda girişimde bulunduğuna dair bir savunması bulunmadığından davacının ayrı yaşamada haklı olduğunun kabulü zorunludur.
Ancak; mahkemece ... Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2007/51 E. 2008/132 K. Sayılı ilamı ile davacı ve çocukları lehine tedbir nafakasına hükmedildiği göz ardı edilerek, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 06.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.