
Esas No: 2016/10888
Karar No: 2016/13434
Karar Tarihi: 04.05.2016
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/10888 Esas 2016/13434 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
.
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde matbaa işçisi olarak çalıştığını, sınav dönemlerinde kapalı devre sistemi ile çalıştıklarını ancak fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek fazla çalışma ücreti tahsili talebinde bulunmuştur.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davacının kapalı devre sisteminde yaptığı fazla çalışmaların ödenmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının kapalı devre sisteminde fazla çalışma yapıp yapmadığı ve yapmışsa bunun ücretinin ödenip ödenmediği taraflar arasındaki uyuşmazlığı oluşturmaktadır.
Uyuşmazlığın çözülmesinden önce kapalı devre sistemi olarak ifade edilen çalışma şeklinin açıklanmasında fayda bulunmaktadır.
Bu sistem, sınav dönemlerinde davacı gibi soru kitapçıklarının basımında görev alan matbaa çalışanlarının sınav öncesi ve sınav sürecinde işyerinde kalarak dışarıyla irtibatlarının kesilmesi itibariyle normal çalışma dönemlerinden ayrılmaktadır. Bununla birlikte kapalı devre sisteminde kapsamındaki işçiler normal çalışma saatleri içinde çalışmaya devam etmektedir. İşyerini terk edememeleri soruların dışarıya sızmasının engellenmesi noktasında bir önlem olup, normal çalışma saatleri dışında işyerinde çalışılmaksızın geçirilen süreler nitelikleri itibariyle 4857 sayılı İş Kanunu’nun 66. maddesi kapsamında günlük çalışma sürelerinden sayılan sürelerden değildir.
Diğer taraftan bu çalışma sistemi sebebiyle davacı ve arkadaşlarına yaptıkları iş itibariyle emek piyasasında verilen ücretin çok üzerinde ücret verilmiş ve toplu iş sözleşmesinde bu sistemde geçirilen her gün için ek ödeme öngörülerek nimet ve külfet dengesinin de sağlandığı anlaşılmaktadır.
Nihayet davacılara kapalı devre sisteminde çalışılan günler için işverence fazla çalışma ücreti hesaplanarak ödendiği de görülmektedir.
Yukarıdaki açıklamalar ışığında; davacının ödenmemiş fazla çalışma ücreti alacağı olmadığı göz ardı edilerek davanın reddi yerine, uygulanma yeri olmadığı halde davacının yirmidört saatlik dönemde ondört saat çalıştığı kabul edilip fazla çalışma ücreti alacağına hükmedilmesi isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 04.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
.