MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
...

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle hükmüne uyulan Yargıtay (Kapatılan ) 22. Hukuk Dairesi’nin 02.03.2020 tarih, 2017/27945 esas - 2020/3980 karar sayılı bozma ilamında “....davacının 14/08/2008 tarihinde emekli olduğu ve dava açıldığı tarih itibari ile izin ücreti yönünden zamanaşımı oluşmadığı ancak fesih tarihi ile ıslah dilekçe tarihi arasında 5 yıllık zamanaşımı süresi geçtiğinden davacının yıllık izin ücreti alacağının ıslah edilen kısmı 14.08.2013 tarihi itibari ile zamanaşımına uğramıştır. Mahkemece, davacının yıllık izin ücreti alacağının ıslah edilen kısmının zamanaşımına uğradığına ilişkin kabulü yerinde olmakla beraber dava dilekçesinde talep edilen 500,00 TL yıllık ücretli izin alacağının davalı tarafından ödenen miktar içinde kaldığı gerekçesi ile reddi yerinde olmamıştır. Dava dilekçesinde talep edilen izin ücret alacağı zamanaşımına uğramadığı bilirkişi raporunda hesaplanan izin ücretinden davalı tarafından ödenen izin ücreti mahsup edildiğinde bakiye izin ücret alacağı bulunduğu dikkate alındığında dava dilekçesinde talep edilen ve zamanaşımına uğramayan izin ücret alacağının kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.” gerekçesi uyarınca dava dilekçesi ile talep edilen ve zaman aşımına uğramayan 500,00 TL yıllık izin ücreti alacağının bulunduğu, ıslah edilen kısmın zamanaşımına uğraması ve talep edilemeyeceğinin anlaşılması karşısında Mahkemece gerekçeli karar içeriğinde “davacının yıllık izin ücreti alacağının ıslah edilen kısmı 14/08/2013 tarihi itibari ile zamanaşımına uğradığı anlaşılmakla davacının talep edebileceği 10.781,07-TL yıllık izin ücretinden davalı idare tarafından ödenen 7.791,21-TL"nin mahsubu ile bakiye 2.989,86-TL yönünden taleple ile bağlı kalınarak 500,00-TL yönünden kabul kararı verilmiş ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.” ifadesi ile davacının bakiye 2.989,86 TL yıllık izin alacağı bulunduğu şeklinde anlaşılabileceğinden hatalı ise de sonucu itibariyle kararın doğru olduğu, bu hususun tesbiti ile yetinilerek davacı vekilinin yerinde bulunmayan tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün bu ilave gerekçe ile ONANMASINA, 24.05.2021 gününde oybirliği ile karar verildi.