Eskişehir Ceza Kararları - Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/4171 Esas 2015/3694 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/4171
Karar No: 2015/3694
Karar Tarihi: 05.03.2015

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/4171 Esas 2015/3694 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, karşılıksız yararlanma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak katılan kurumun zararını tazmin etmiştir. Mahkeme, kanunun gereği gözetilmeden sanığa ceza vermiştir. Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığa ceza verilmemesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesi
- 1412 sayılı CMUK\"un 322. maddesi
- 5320 sayılı Yasa
- 5271 sayılı CMK\"nın 223/4-(a) maddesi

13. Ceza Dairesi 2014/4171 E. , 2015/3694 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılan kurumun 339.27 TL zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin 1. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 05.03.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.