Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/5169
Karar No: 2021/9471
Karar Tarihi: 24.05.2021

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2021/5169 Esas 2021/9471 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2021/5169 E.  ,  2021/9471 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    ...

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili ile davalı ... vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin davalı Bakanlığın açmış olduğu ihaleleri kazanan diğer davalı işverenler nezdinde temizlik elemanı olarak 01/08/2010-19/08/2014 tarihleri arası çalıştığını, iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek; kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı Bakanlık vekili özetle; davacının çalıştığı şirketler ile müvekkili arasında akdedilen hizmet alım sözleşmeleri gereğince işçilik alacaklarından müvekkilinin sorumlu olmadığını, bu alacaklardan sözleşme gereğince yüklenicinin sorumlu bulunduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı ... vekili, davacının 01/01/2013-18/08/2014 tarihleri arasında temizlik işçisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin mazeretsiz devamsızlığı üzerine haklı nedenle feshedildiğini beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
    Davalı ... Grup Ltd. Şti. vekili, davacının iş sözleşmesinin diğer davalı tarafından haklı nedenle feshedildiğini, müvekkili şirket nezdinde fazla mesai yapmadığını, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil günlerinde de çalışmadığını, kendilerine husumet tevcih edilemeyeceğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanılan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı ... ve davalı ... tarafından temyizi üzerine karar, Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi tarafından özetle ve sonuç olarak;
    “1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
    Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
    Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez. Yukarıda fazla çalışmanın ispatı konusunda anlatılan ilkeler, hafta tatili günlerinde yapılan çalışmaların ispatı açısından da geçerlidir.
    Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanununun 68. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az on beş dakika, dört saatten fazla ve yedi buçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedi buçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedi buçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63. maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi on bir saati aşamayacağından, 68. maddenin belirlediği yedi buçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok on bir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde on bir saate kadar olan (on bir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, on bir saatten fazla çalışmalarda ise en az bir buçuk saat olarak verilmelidir.
    Somut uyuşmazlıkta, dava konusu hafta tatili ve fazla mesai alacakları, tanık beyanlarına itibarla davacının yılın üçte birlik kısmında hafta tatillerinde çalıştığı, yaz döneminde(15 Haziran-14 Eylül tarihleri arası) haftalık 45 saati aşan çalışması olmadığı, kış döneminde (15 Eylül-14 Haziran tarihleri arası) ise haftanın 5 günü 07.00-20.00 saatleri arası 1 saat ara dinlenme ile haftalık 15 saat fazla çalıştığı, kabulü ile hesaplanmış ise de tüm dosya kapsamı ve özellikle davalı tarafça ibraz edilen hizmetiçi eğitim planları ile davacı tanığı ...’ın “...%80 işyerinde kurs vardır daha doğrusu altı-yedi ay kesin kurs vardır...” şeklindeki beyanlarına göre işyerinde kabul edilenin aksine yaz ya da kış döneminde farklı çalışma olmadığı ancak davacının yılda 7 ay süren kurs döneminde haftanın 5 günü 07.00-20.00 saatleri arası çalıştığı anlaşılmış olup davacının günlük 11 saati aşan çalışma süresine göre kabul edilen 1 saat ara dinlenme de isabetli olmamıştır. Ayrıca hafta tatili çalışması hususunda işin niteliğine göre haftanın 7 günü çalışmaya ilişkin davacı tanığı ...’un çelişkili beyanları dışında delil bulunmadığı düşünüldüğünde davacının hafta tatili çalışmasını yeterli ve inandırıcı şekilde ispat edemediği, fazla çalışmasını ise yılın 7 aylık döneminde haftanın 5 günü 07.00-20.00 saatleri arası 1,5 saat yasal ara dinlenmeye göre haftalık 12,5 saatle sınırlı olarak delillendirdiği gözetilmeksizin yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.” gerekçeleriyle bozulmuştur.
    Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı, davacı ve davalı ... vekilleri temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere, kararın bozmaya uygun olmasına göre, davacının tüm, davalı Bakanlığın aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Bozma ilamında fazla mesai ücretinin yılın 7 ayı için haftada 12,5 saat üzerinden hesaplanması gerektiği belirtilmesine ve mahkemenin bozmaya uyma kararı vermesine rağmen, bozma sonrası yapılan hesaplamada, her ne kadar haftalık 12,5 saat üzerinden hesaplansa da, yine yılın 9 ayı üzerinden fazla mesai ücretinin hesaplanması hatalıdır.
    Mahkemece yapılacak iş; yılın 7 aylık döneminde haftalık 12,5 saatle sınırlı olarak hesaplanan fazla mesai ücretini takdiri indirimden sonra hüküm altına almaktır. Açıklanan nedenle hükmün bozulması gerekmiştir.
    3-492 Sayılı Harçlar Kanunu uyarınca harçtan muaf olan davalı ... aleyhine harca hükmedilmesi isabetsizdir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacı tarafa iadesine, 24.05.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi