
Esas No: 2015/7300
Karar No: 2016/13623
Karar Tarihi: 05.05.2016
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/7300 Esas 2016/13623 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı ...Ş. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkili işçinin davalı asıl işveren ..."ye ait işyerinde, diğer davalı alt işveren şirket işçisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı ...Ş. vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı ...Ş."nin aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, davacı işçiye 17.12.2010 tarihinde tebliğ edilen yazılı fesih bildiriminde, iş sözleşmesinin 31.03.2011 tarihinde feshedileceği bildirilmiştir. 4857 sayılı İş Kanunu"nun 17. maddesi uyarınca, davacının çalışma süresine göre, iş sözleşmesinin feshinden en az sekiz hafta önce fesih bildiriminin tebliğ edilmiş olması sebebiyle, ihbar tazminatı alacağı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
3-Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, işçiye yol ve yemek yardımı sağlandığı kabul edilerek giydirilmiş ücret hesaplanmış ise de, dosya kapsamında işçiye söz konusu menfaatlerin sağlandığı hususunda delil yoktur. Kaldı ki, dava dilekçesinde bu yöne ilişkin bir iddia bulunmamaktadır. Anılan sebeple, giydirilmiş ücretin hesaplanmasında, yol ve yemek menfaati sağlandığının kabul edilmesi hatalı olmuştur.
4-Mahkemece, davacının tüm çalışma süresi boyunca yıllık izin kullanmadığı kabul edilerek, yıllık izin ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır. Ne var ki, dava dilekçesinde, yıllık izin hakkının eksik kullandırıldığı ifade edilmektedir. Dosyaya sunulan, alt işveren ... tarafından hazırlanmış “personel yıllık izin listesi” başlıklı imzasız belgelerde de, bir kısım izin sürelerinin kullanıldığına ilişkin bilgi bulunmaktadır. Bu halde, hakimin davayı aydınlatma ödevi kapsamında, davacı asil dinlenilerek, kullandığı yıllık izin süresi ve dosya içeriğindeki yıllık izin listelerinde belirtilen izin sürelerini kullanıp kullanmadığı hususlarındaki beyanları sorulmalıdır. Neticeye göre, yıllık izin ücreti alacağı yeniden değerlendirilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.05.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.