Danıştay 4. Daire 2016/18619 Esas 2020/6192 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/18619
Karar No : 2020/6192

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı (... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Matbaacılık Ofset Basım Sanayi Tekstil Otomotiv İnşaat ve Dış Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına sahte fatura kullandığından bahisle hazırlanan vergi inceleme raporu uyarınca re'sen tarh edilen 2010/1 ila 12 dönemleri tekerrür hükümleri uygulanarak kesilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacıya ihtilaflı dönemlerde fatura düzenleyen Ulus Vergi Dairesi mükellefi ... Kağıtçılık ve Karton Rek. Yay. Mak. San. Tic. Ltd. Şti. hakkında idarece yapılan tespitlerin söz konusu faturaların sahte olduğunu ortaya koymak için yeterli olmadığı, özel usulsüzlük cezası yönünden ise kanunda aranılan şartların oluşmadığı dolayısıyla yapılan cezalı tarhiyatta ve kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından idarece yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu aksi yöndeki kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3/B maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, 134. maddesinin 1. fıkrasında, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu, 359. maddesinin (b) bendinde ise gerçek bir muamele veya durum olmadığı halde bunlar varmış gibi düzenlenen belgeler, sahte belge olduğu hükmüne yer verilmiştir.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 29. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde; mükelleflerin, yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça faaliyetlerine ilişkin olarak, kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisinin indirilebileceği hükme bağlanmıştır.
Katma değer vergisi, bünyesinde yer alan indirim müessesesiyle yansıtılabilir bir vergidir. Katma değer vergisi sisteminde mükellef ve sorumlu; üretim ve dağıtım kademeleri içinde, verginin tahsiline, indirimlerin yapılmasına, beyan edilip ödenmesine aracılık eder. Bu bakımdan indirim, mükellefiyete bağlı bir görev olduğu kadar aynı zamanda bir haktır. Katma değer vergisinde genel prensip, vergiye tabi teslimler üzerinden hesaplanan vergiden, alış faturalarında gösterilen verginin indirilmesidir. Katma değer vergisi indirimi hakkından yararlanabilmek için Kanun bazı şartların varlığını öngörmüştür. Bu şartların bir kısmı esasa, bir kısmı ise şekle ilişkindir. Katma değer vergisi, vergiyi doğuran olayın gerçekleşmesi halinde, zincirleme olarak kendi içinde otokontrol sistemi taşımaktadır.
Kayıt ve belge nizamına uyulması ve faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanması halinde, mal teslimi veya hizmet ifasına bağlı olarak tahsil edilen katma değer vergisinden, mükelleflerin kendilerine yapılan teslim ve ifaya ilişkin olarak ödedikleri katma değer vergisini indirmeleri mümkün olup, aksi durumda, faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığının tespiti halinde, bu faturalarda yer alan katma değer vergisinin indirimi mümkün bulunmamaktadır.
Buna göre, alış belgelerinde yer alan katma değer vergisinin indirim konusu yapılabilmesi için, alış faturası ya da benzeri vesikalarda ayrıca gösterilmesi ve bu vesikaların kanuni defterlere kaydedildiğinin tevsik edilmesinin yanında, söz konusu belgelerin gerçeği yansıtması da gerekmektedir.
Yukarıda aktarılan mevzuat hükümlerine göre, uyuşmazlığın esasını, davacıya anılan faturaları düzenleyen firmanın düzenlediği faturaların, gerçek bir mal ve hizmet satışını içerip içermediği, dolayısıyla sahte olup olmadığı hususlarının tespiti oluşturmakta olup, uyuşmazlığın çözümü için söz konusu belgelerin hukuki mahiyetinin anlaşılabilmesi bakımından, bu belgeleri tanzim eden mükellef hakkında yapılan incelemeler sonucunda tespit edilen hususların irdelenmesi gerekmektedir.
Davacının faturalarını alarak kayıtlarına intikal ettirdiği Ulus Vergi Dairesi mükellefi ... Kağıtçılık ve Karton Rek. Yay. Mak. San. ve Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen ... tarih ve ... sayılı vergi tekniği raporunda özetle; mükellef kurumun kırtasiye ürünleri toptan ticareti faaliyetinde bulunmak üzere mükellefiyet tesis ettirdiği, 29/03/2012 tarihi itibariyle mükellefiyetinin re'sen terk edildiği, bilinen adresine gönderilen 12/02/2013 tarihli defter ve belge isteme yazısının adres boş ve kapalı olduğu ve şirket tanınmadığı için tebliğ edilemediği, mükellef kurum yetkilisinin mernis kayıtlarından tespit edilen adresine gönderilen defter ve belge isteme yazısının adres sürekli kapalı olduğundan tebliğ edilemediği, 28/08/2008 tarihli işe başlama yoklamasında; 20/08/2008 tarihinde işe başladığı, toptan kağıt ürünleri alım satımı işiyle iştigal ettiği, işyerinin 200 m² olduğu hususlarının tespit edildiği, 26/06/2009 tarihli yoklamada aynı adreste faaliyette olduğu, aylık net 450,00TL kira ödediği, işçi çalışmadığı hususlarının tespit edildiği, 20/05/2010 tarihli yoklamada faaliyette olduğu, aylık 200,00TL kira ödediği, 2 işçi çalıştırıldığı, işyerinin 200m2 olduğu hususlarının tespit edildiği, adres değişikliği nedeniyle 04/01/2011 tarihinde yapılan yoklamada;iş yerinin aylık kirasının 75,00TL olduğu, 1 işçi çalıştırıldığı, ofis olarak kullanıldığı hususlarının tespit edildiği, 2012 yılında işyeri adresinde yapılan yoklamalarda mükellef kurumun adreste olmadığı, adresin boş ve kapalı olduğu, tanınmadığı hususlarının tespit edildiği, mükellefin 2009 yılında toplam 13.636.872,26TL KDV matrahı beyan edildiği, diğer mükellefler tarafından ise aynı yılda mükelleften toplam 13.881.539,00TL tutarında alış bildirildiği, mükellef kurumun ise Ba formuyla 13.734.653,00TL mal ve hizmet alımı bildirdiği, ancak mal ve hizmet alınan mükelleflerin büyük çoğunluğun karşılık Bs vermediği ve bir çoğu hakkında olumsuz tespitler olduğu, mükellef kurumca 2010 yılında toplam 5.196.609,68TL KDV matrahı beyan edildiği, diğer mükellefler tarafından mükelleften aynı yıl toplam 4.449.382,00TL alış bildirildiği, mükellef kurumun aynı yıl mal aldığını bildirdiği firmaların bir kısmı hakkında olumsuz tespitler olduğu, mükellef kurum ortaklarından ... ile ...'nun ortağı olduğu şirketler hakkında olumsuz tespitler bulunduğu ve sahte fatura düzenleme ve kullanmadan dolayı özel esaslara alındıkları, mükellef kurumun vadesi geçmiş toplam 1.007.813,06TL borcu olduğu, ödenen toplam vergi aslının ise 9.863,69TL olduğu, mükellef kurumun deposu ve motorlu taşıtı olmadığı, 200 m² büyüklüğünde, deposu bulunmayan, motorlu taşıtı olmayan, bir kaç işçi çalıştıran, yapılan yoklamalarda kendisine ulaşılamayan mükellef kurumun bu kadar yüksek tutarda matrah beyan etmesinin ticari ve teknik icaplara uymadığı, tüm bu hususların değerlendirilmesinden mükellef kurumun kuruluş tarihi olan 20/08/2008 tarihinden itibaren düzenlediği satış belgelerinin gerçek anlamda ticari faaliyet sonucu düzenlenmediği, komisyon karşılığı düzenlenmiş sahte belgeler olduğu sonucuna varıldığının belirtildiği görülmüştür.
Yukarıda yer alan tespitler ve davacı hakkında düzenlenmiş vergi inceleme raporu birlikte değerlendirildiğinde; mükellefin beyan ettiği katma değer vergisi matrahlarıyla diğer mükelleflerin Ba bildirimleri arasında uyumsuzluk çok önemli tutarda bulunmamakla birlikte mükellefin belirtilen ciroları yapacak ticari organizasyonu, yeterli işçisi, deposu, şubesi, motorlu araç kaydı ve emtiası olmadığı, mal ve hizmet alımında bulunulduğu bildirilen mükelleflerin karşılık Bs vermediği, mükellef kurum ortaklarından ... ile ...'nun ortağı olduğu şirketler hakkında olumsuz tespitler bulunduğu göz önüne alındığında; anılan mükellef tarafından davacıya düzenlenmiş faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmayan sahte faturalar olduğu sonucuna ulaşıldığından davanın kabulüne ilişkin mahkeme kararında hukuka uyarlık görülmemiştir.
Öte yandan Mahkemece yapılacak inceleme üzerine yeni oluşan hukuki duruma göre özel usulsüzlük cezası ile tekerrür uygulanması hakkında da yeniden bir karar verileceği tabiidir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 23/12/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.