Danıştay 10. Daire 2018/3677 Esas 2020/6812 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2018/3677
Karar No : 2020/6812

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı
(… Gümrük ve Ticaret Bölge Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : ... İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının mülkiyetindeki İstanbul ili, … ilçesi, … Mahallesi, … Caddesi, … pafta, … ada, … parselde bulunan dükkanın, 3. kişide yakalanan kaçak gıda maddelerinin yediemin olarak depolanması suretiyle işgal edilmesi sonucu yoksun kalınan 15.034,00 TL kira geliri ve mahkeme masraflarının yasal faizi ile tazmini istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; Danıştay Onuncu Dairesinin 23/06/2015 tarih ve 2011/11136 Esas, 2015/3217 sayılı bozma kararına uyulmak suretiyle yapılan araştırmalar sonucunda 09/08/2004-21/04/2006 tarihleri arası dönem için belirli bir yediemin ücret tarifesinin bulunmaması, mevcut tarifelerin de uyuşmazlığa emsal teşkil edecek nitelikte olmadığı kanaatine varıldığından ve emsal alınabilecek başka bir tarife veya fiyat listesi de bulunmadığından, idarenin kendi eylem ve işlemi nedeniyle davacının uğradığı zararın hakkaniyet gereği kira getirisi üzerinden tazmini grerektiği sonucuna varıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ_EDENİN_İDDİALARI : Davalı idare tarafından, Tasfiye Tüzüğü gereğince imha edilen eşya için ardiye ücreti ödenmesinin mümkün olmadığı, İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI_TARAFIN_SAVUNMASI : Davacı tarafından savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2. Davanın kabulü yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (on beş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.