Edirne Kaçakçılık Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/1502 Esas 2015/1524 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1502
Karar No: 2015/1524
Karar Tarihi: 30.04.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/1502 Esas 2015/1524 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, mağdurun kullandığı özel araçta giderken torpido gözündeki parayı çalarak hırsızlık suçu işlemiştir. Mahkeme sanığı suçlu bulmuş ve hapis cezasına çarptırmıştır. Ancak mahkemenin kararı üç sebep nedeniyle bozulmuştur:
1. Sanığın suçu 5237 sayılı TCK’nın 141/1. maddesinde yer alan hırsızlık suçunu oluşturduğu halde, sanık hakkında hüküm kurulurken aynı yasanın 142/1-b maddesinden uygulama yapılması suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi.
2. Ceza evindeki sanığın 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c bendindeki hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılması gereklidir.
3. Yargılama masrafları yetersiz olduğu için, Devlet Hazinesine yüklenmesi gereken bir masraf yerine, sanıktan tahsilinin yapılması gerekmektedir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1. Maddesi hırsızlık suçunu tanımlamaktadır. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesi ise, hırsızlık suçunun işlenmesi sırasında araçtan hırsızlık yapılması durumunda daha ağır bir cezayı öngörmektedir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c maddesi, mahkumiyet halinde hapis cezasının infazı tamamlanana kadar sanığın alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılmasını açıklamaktadır. 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106/1. Maddesi, genel ilke olarak yargılama

17. Ceza Dairesi 2015/1502 E. , 2015/1524 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığın, mağdurun kullandığı özel araçla giderken, mağdurun araçtan indiği sırada torpido gözündeki parayı alması şeklinde gerçekleşen hırsızlık eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 141/1. maddesindeki suçu oluşturduğu halde, sanık hakkında hüküm kurulurken aynı yasanın 142/1-b maddesinden uygulama yapılması suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
2- Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Mahkeme masrafı olarak yapılan toplam 11,05 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yükletilmesi yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 30.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.