Basit yaralama suçundan sanıklar ..., ... ve ...’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 62/1 ve 52. maddeleri uyarınca ayrı ayrı üçer kez 2.000 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmalarına, aynı suçtan sanık .....’ın, aynı sevk maddeleri gereğince iki kez 2.000 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı suçtan sanıklar .... ve ...’ın, aynı sevk maddeleri gereğince birer kez 2.000 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmalarına dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 09/03/2010 tarihli ve 2009/52 esas, 2010/90 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 17.12.2013 tarih ve 2013/19175 – 77420 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 06.01.2014 tarih ve 2013/406367 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanıkların üzerine atılı basit yaralama suçunun soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı suçlardan olması ve müştekiler ....ve ...’ın yargılama aşamasında 27/05/2009 tarihli celsede, ....’ın ise dosya arasındaki 25/05/2009 tarihli dilekçesi ile şikayetlerinden vazgeçmeleri karşısında, sanıklar hakkında basit yaralama suçundan açılan kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesinde; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; ... Asliye Ceza Mahkemesinin 09.03.2010 tarih ve 2009/52 esas, 2010/90 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanıklar hakkında basit yaralama suçundan açılan kamu davalarının 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 73/4. maddesi delaletiyle 5271 sayılı 223/8. maddesi gereğince mağdurlardan ..., ..., .... ve ....’ın yargılama aşamasında 27.05.2009 tarihli oturumda, mağdur .....’ın ise dosya arasındaki 25/05/2009 tarihli dilekçesi ile şikayetlerinden vazgeçtikleri anlaşıldığından ayrı ayrı DÜŞÜRÜLMESİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 12.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.