MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında hükmolunan cezanın teşebbüs nedeni ile indirilmesi sırasında uygulanan kanun ve maddesi gösterilmemiş ise de bu işlemin 5237 sayılı TCK"nın 35. maddesi uyarınca yapıldığı hükmün gerekçesinden anlaşılmakla sonuca etkili bulunmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Hırsızlık suçlarında zincirleme suç hükümlerinin uygulanabilmesi için, aynı suçun aynı mağdura karşı müteaddit defa işlenmesi gerekir, suçun mağdurunun farklı kişiler olması halinde, zincirleme suç hükümleri uygulanamaz. Buna göre sanık çaldığı üç adet telefonun birden çok kişiye ait olduğunu biliyor veya bilebilecek durumda ise, mağdur adedince suç oluşacak, ancak bunu bilebilecek durumda değilse sanığın eylemi tek suç olarak kabul edilecektir. Dava konusu olayda telefonların aracın içinde aynı yerden çalındığının belirtilmesi, sanığın çalınan 3 adet telefonun iki ayrı mağdura ait olduğunu bildiğine veya bilebilecek durumda olduğuna ilişkin dosyada delil olmaması dikkate alındığında kurulan hükümde sanığın tek bir eylemden cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken hükmedilen cezanın teselsül nedeni ile arttırılmasına karar verilmesi,
2- Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Mahkeme masrafı olarak yapılan toplam 15,75 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yükletilmesi yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün fıkrasından TCK"nın 43. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmen çıkarılması ile sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nun 141/1 maddesi uyarınca tayin edilen 1 yıl hapis cezasında, teşebbüs nedeni ile aynı yasanın 35. maddesi uyarınca 1/2 oranında yapılan indirim sonucu sanığın neticeten 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, karardaki aynı yasanın 63.maddesi ile yapılan mahsup kararının bundan sonra uygulanmasına ve hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nın 53/1.maddesinin uygulanmasına” ve “yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline” ilişkin bölümler çıkarılarak, yerine ‘‘5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinde belirtilen ve 53/3.maddesindeki kendi alt soy üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin ve "Mahkeme masrafı olarak yapılan toplam 15,75 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine,” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.