Edirne Kaçakçılık Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/498 Esas 2015/1661 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/498
Karar No: 2015/1661
Karar Tarihi: 04.05.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/498 Esas 2015/1661 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık hırsızlık suçundan mahkumiyet cezasına çarptırılmıştır. Sanığın aynı suçtan önceki bir dosyada da mahkum olduğu ve aynı savunmaları tekrarladığı belirtilmiştir. Dosya incelenerek suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, ceza infazı tamamlanıncaya kadar sanığın alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin yoksun bırakılması yasal gerekliliktir ve bu husus gözetilmemiştir. Bu nedenle, hüküm BOZULMUŞ ve kanun maddesi olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesi belirtilmiştir. Bu maddenin \"a,b,c,d,e\" bentlerinde yazılı hakların cezanın infazı tamamlanana kadar yoksun bırakılmasını, alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin ise koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasını gerektirdiği ifade edilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2015/498 E. , 2015/1661 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın aşamalarda çelişen savunmalarda bulunduğu, UYAP kayıtlarının incelemesinde Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/212-2011/255 sayılı kararı ile sanık hakkında aynı tarihli, başka müştekiye yönelik bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararının Yargıtay 13. Ceza Dairesi"nin 2012/13012-2013/24548 sayılı kararı ile onandığı, bu dosyada da benzer savunmalarda bulunduğu, sanığa ait aynı hesap üzerinden işlem yapıldığının anlaşılması karşısında tebliğnamedeki bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “a,b,c,d,e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle isteme kısmen uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “a,b,c,d,e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına," tümcesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.