MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka ve alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dilekçesi ile; tarafların 14.07.2007 tarihinde evlendiklerini, halen fiilen ayrı yaşadıklarını, müvekkilinin ayrı yaşamada haklı olduğu iddiasıyla, müvekkili lehine aylık 500 TL, müşterek çocuk lehine aylık 300 TL tedbir nafakası talep etmiş, ayrıca taraflar evlendikten sonra davalı tarafından düğünde takılan ziynet eşyalarının işleri için alındığını ve tekrar davacıya verilmediğini iddia ederek bu ziynet eşyalarının da aynen iadesini olmadığı taktirde bedelinin tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesi ile; davacı aleyhine boşanma davası açtığını, davanın halen derdest olduğunu, bu nedenle davaların birleştirilmesi ile reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile dava tarihinden itibaren ... lehine aylık 200,00 TL müşterek çocuk lehine aylık 100,00 TL olacak şekilde toplam 300,00 TL nafakanın her ay davalıdan alınıp davacıya ödenmesine, tarafların halen hukuki olarak evli bulundukları, davalı ... tarafından boşanma istemli dava açıldığı, yapılan yargılama sonrasında davanın reddine karar verildiği ve böylelikle evlilik birliğinin hukuken sona ermediği, böyle bir durumda davacının boşanmanın eki niteliğindeki ziynet eşyaları ile ilgili talebi yönünden bir değerlendirme yapılamayacağı, ayrıca bu konudaki talep usulüne uygun olarak harçlandırılarak açılmadığından ziynet eşyaları ile ilgili talep yönünden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak; ziynet eşyalarına ilişkin dava, karı-koca arasında açılan ve Türk Borçlar Kanunu"ndan kaynaklanan bir çeşit alacak davası olup, boşanma davasının fer"isi niteliğinde değildir. Bilakis eşler arasında evlilik birliği devam ederken açılabilir ve TMK"nun 202 vd. maddelerinde hükmünü bulan mal rejimine ilişkin davalardan da ayrılır.
O halde mahkemece; davacının tamamlaması gereken harç miktarı belirtilmek suretiyle davacıya yönetimine uygun süre verilmesi, harç tamamlandığında yargılamaya devam edilmesi aksi halde 492 sayılı Harçlar Yasası"nın 30. maddesi hükmünde öngörüldüğü üzere davaya devam edilemeyeceği (müteakip işlemlerin yapılamayacağı) gözetilerek HMK"nun 320/4.maddesi gereğince davanın işlemden kaldırılmasına ve aynı madde hükmünde öngörülen süre içinde harcın ikmal edilmemesi halinde de davanın açılmamış sayılmasına karar verilmesi gerekirken değinilen yönler gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.