MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat istemine ilişkin davada Balıkesir 1. İş ve Balıkesir 2. Asliye Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:


K A R A R


Dava, davacının davalı şirketin hayvan barınağında işçi olarak çalışmasının sonlandırılması nedeniyle kıdem ve ihbar tazminatı istemine ilişkindir.
Balıkesir 1. İş Mahkemesince, 4857 sayılı İş Kanununun 4/b. maddesi gereğince 50"den az işçi çalıştıran tarım ve orman işlerinin yapıldığı işyerlerinde veya işletmelerinde bu Kanun hükümlerinin uygulanmayacağının düzenlendiği, davacının çalıştığı iş yerinin hayvan çiftliği olduğu, gelir hayvanı üretme, yetiştirme, ıslah, bakım, güdü, terbiye, hastalık ve sakatlıklarıyla mücadele, kırkım, sağım ve ürünlerinin elde edilmesi, toplanması ve muhafaza işlerinin tarım işi kapsamına girdiği, davalı iş yerinde 50"den az işçi çalıştığı gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Balıkesir 2. Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından ise, doğal yaşam hayvanlarının barındırıldığı hayvan barınağının bu kapsamda olmadığı, dolayısıyla dava konusu iş yerinin İş Kanununun 4. maddesinin (b) alt bendinde sayılan istisna tarım işyerlerinden olmadığı, bu anlamda davacının yaptığı işin İş Kanunu kapsamında kaldığı gerekçesiyle görevsizlik yönünde hüküm kurulmuştur.
4857 sayılı İş Kanununun “Tanımlar” başlıklı 2. maddesinin birinci fıkrası “Bir iş sözleşmesine dayanarak çalışan gerçek kişiye işçi, işçi çalıştıran gerçek veya tüzel kişiye yahut tüzel kişiliği olmayan kurum ve kuruluşlara işveren, işçi ile işveren arasında kurulan ilişkiye iş ilişkisi denir. İşveren tarafından mal veya hizmet üretmek amacıyla maddi olan ve olmayan unsurlar ile işçinin birlikte örgütlendiği birime işyeri denir” hükmünü içermektedir.
4857 sayılı İş Kanununun 1/2. maddesinde ise, “Bu Kanun, 4"üncü maddedeki istisnalar dışında kalan bütün işyerlerine, bu işyerlerinin işverenleri ile işveren vekillerine ve işçilerine faaliyet konularına bakılmaksızın uygulanır” hükmüne yer verilmiştir. Buna göre, bir uyuşmazlığın İş Mahkemesinde görülebilmesi için taraflar arasında işçi ve işveren ilişkisinin bulunması ve davanın bu ilişkiden kaynaklanması gerekmektedir.
İş Kanununun “istisnalar” başlıklı 4. maddesinde hangi işlerde ve iş ilişkilerinde İş Kanunu hükümleri uygulanmayacağı düzenlenmiştir. Sözkonusu maddenin b bendinde “50"den az işçi çalıştırılan (50 dahil) tarım ve orman işlerinin yapıldığı işyerlerinde veya işletmelerinde” İş Kanunu hükümlerinin uygulanmayacağı belirtilmektedir.
Somut olayda davacı, Pro Animale Derneği nezdinde 11.08.2008 – 21.06.2014 tarihleri arasında çalıştığını beyan etmekte olup, dava dilekçesi içeriği, tanık beyanları ve dosya kapsamından davalı işletmenin tarımsal faaliyet yürütmediği anlaşılmaktadır. Bu nedenle uyuşmazlığın çözümünde İş Kanunu hükümlerinin uygulanmasına engel bir durum bulunmamaktadır. Bu durumda uyuşmazlığın Balıkesir 1. İş Mahkemesinde görülerek, sonuçlandırılması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda belirtilen nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri gereğince Balıkesir 1. İş Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 05/11/2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.