MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4708 Sayılı Kanuna Aykırılık, Görevi Kötüye Kullanma
HÜKÜMLER : Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması, Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yönelik incelemede;
Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı itiraz kanun yolu açık olup, kararın temyizinin mümkün bulunmadığı, o yer Cumhuriyet savcısının sanık hakkındaki talebiyle ilgili dilekçesinin itiraz merciince değerlendirilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2- Sanıklar ..., ..., ... hakkında verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik incelemede ise;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Karar başlığında, suç tarihinin iş bitirme tutanağının düzenlendiği 24/03/2009 olması gerekirken 2008 olarak yanlış yazılmış ise de, bu hususun mahallinde düzeltilebilir nitelikte maddi hata olduğu kabul edilmiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçların sanıklar tarafından işlendiğinin Kanunlara uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlar"da öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,Anlaşıldığından, sanık ... müdafii, sanık ... müdafii ve O Yer Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 22/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.