MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
...
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Asıl Dava ve Birleşen Davada Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili asıl davada, davacının davalı şirkette 01.09.1996 tarihinden 06.03.2012 tarihine kadar sigortalı olarak çalıştığını, iş akdinin işverence sebepsiz olarak feshedildiğini ve işe gelmemesinin bildirildiğini, daha sonra da işyerine gelmediği yönünde tutanaklar tanzim edildiğini öğrendiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti ve ikaramiye alacaklarını talep etmiş, birleşen ... 23. İş Mahkemesi"nin 2014/4 esas sayılı davada ise kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti alacağı talep etmiş, Mahkemece her iki davanın birleştirilmesine karar verilmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 01/11/1996 tarihinde müvekkili şirkette belirsiz süreli iş sözleşmesi ile işe başladığını, habersiz ve mazeretsiz olarak üç gün üst üste işe gelmediği için tutanaklar tutulduğunu ve haklı olarak iş akdinin feshedildiğini, herhangi bir alacağının bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti :
Mahkemenin davanın kısmen kabulüne ilişkin ilk kararı tarafların temyizi üzerine Dairemizin 05.03.2015 tarih ve 2013/14380 esas, 2015/9325 karar sayılı ilamı ile; davacının, rapora karşı beyan dilekçesinde fazla mesai de dahil hiçbir belgede imzasının olmadığını, imzaların kendisine ait olmadığını dile getirmesine karşın, Mahkemece 25.09.2013 tarihli celsede tarafların rapora itirazlarının reddine karar verildiği, mahkemenin fazla mesai istemini reddederken anılan puantaj kayıtlarına itibar ettiği, bu durumda, puantaj kayıtlarındaki imzanın davacının eli ürünü olup olmadığı araştırılmadan karar verilmesinin hatalı olduğu, davacı hiçbir belgedeki imzayı kabul etmediğinden yıllık izin belgelerindeki (defter ve dilekçelerdeki) imzaların davacının eli ürünü olup olmadığı hususunda araştırma yapılmamasının da hatalı olduğu gerekçeleriyle bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyulmasına karar verilmiş, bozma doğrultusunda uzman bilirkişiden ve adli tıptan imzaların davacıya ait olup olmadığı konusunda rapor alınmış, mahkemece; Yargıtay bozma ilamına konu edilen belgelerdeki imzaların davacıya ait olup olmadığı yönünde yapılan araştırma sonunda adli tıp kurumu raporuna göre davacının eli ürünü olup olmadığı anlaşılamadığı şeklinde rapor düzenlenmiş ise de işçi lehine yorum ilkesi gereği dosyada mevcut başka bir delil bulunmadığı gerekçesiyle imzaların davacının imzası olmadığı kabul edilerek bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının fazla mesai ücreti alacağı bulunup bulunmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya içeriğine göre, yapılan bilirkişi incelemesi yeterli görülmeyerek bu konuda uzmanlığı kabul gören T.C Adalet Bakanlığı Adli Tıp Kurumu"ndan imza incelemesine gidildiği ve Mahkemece Adli Tıp Kurumunun raporunun hükme esas alındığı anlaşılmaktadır. Söz konusu raporun "Bulgular ve Sonuç" kısmında aynen; "İnceleme konusu personel mesai çizelgelerinin 2011 yılının Kasım, Ekim, Eylül, Ağustos, Temmuz, Haziran ayları ile 11/11/2011 tarihli yıllık izin başvuru onay kaydında atılı bulunan basit tersimli imzalar ile ..."ın mukayese imzaları arasında; tersim biçimi, işleklik derecesi, alışkanlıklar, istif, eğim, doğrultu, seyir, hız ve baskı derecesi bakımından uygunluk ve benzerlikler saptandığından, söz konusu imzaların isim yazısı ile birlikte değerlendirildiğinde kuvvetle muhtemel ..."ın el ürünü olduğu, " şeklinde tespitte bulunulduğu görülmüştür. Bu itibarla, Mahkemece Adli Tıp Kurumunca imzaların davacının eli ürünü olup olmadığının anlaşılamadığı şeklinde rapor düzenlendiği, işçi lehine yorum ilkesi gereği dosyada mevcut başka bir delil bulunmadığı gerekçesiyle, imzaların davacının imzası olmadığı kabul edilerek karar verilmiş ise de, Kurumun kuvvetle muhtemel ..."ın el ürünü olduğunu tespit ettiği dönemler yönünden hatalı olup rapor kapsamına uygun olmadığı sabittir.
Mahkemece yapılması gereken; gerektiğinde bilirkişi raporu alınmak suretiyle Adli Tıp Kurumu raporunda kuvvetle muhtemel davacı ..."ın el ürünü olduğu tespit edilen imzalı dönemler dışlanarak yapılan hesaplamaya göre davacının fazla mesai ücret alacağının hüküm altına alınmasıdır. Bu dönemler dahil edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.05.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.