Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma, Taksirle yaralama
Hüküm : Sanık ... hakkında; TCK"nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6, 5275 sy 106/3, maddeleri gereğince mahkumiyet.
Katılan sanık ... hakkında; TCK"nın 89/1, 2-b, 62, 52/2-4, 50/6, 5275 sy 106/3 maddeleri gereğince mahkumiyet.


Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık ..."ın, taksirle yaralama suçundan katılan sanık ..."ın mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanık ve katılan sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan arabasının hasar görmesi nedeniyle doğrudan zarar gördüğü anlaşılan katılan sanık ..."ın katılmasına karar verilmesinde bir isabetsizlik olmadığından tebliğnamedeki 2-a, katılan sanık ..."ın sürücü belgesini TCK"nın 53/6. maddesi gereğince alınmasına karar verilmesi nedeniyle hükmün kesin olmadığı anlaşıldığından tebliğnamedeki 2-b bentlerindeki red isteyen görüşlere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanık müdafinin sanığın kusursuz olduğuna, eksik incelemeye ve ceza miktarına, sanık ..."ın ise verilen cezanın çok olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 50/6. maddesinde bulunan “yaptırımın” ibaresinin 01/03/2008 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan 26/02/2008 tarih 5739 sayılı Kanunun 4. maddesi ile “tedbirin” olarak değiştirilmesi ile sözü edilen maddenin birinci fıkrasının “a” bendi uyarınca hapis cezasının paraya çevrilmesi seçenek yaptırım, diğer bentlerde düzenlenen hususların ise seçenek tedbir niteliğinde olduğu, TCK"nın 50/6. maddesinde hüküm kesinleştikten sonra Cumhuriyet savcılığınca yapılan tebligata rağmen otuz gün içinde seçenek tedbirin gereklerinin yerine getirilmesine başlanmaması veya başlanıp da devam edilmemesinin sonuçlarının düzenlediği, somut durumda ise sanık hakkında bir tedbir niteliğini haiz olmayan, kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verildiği, kaldı ki bu durumun hükmün tesisi aşamasında değil, hükmün kesinleşmesinden sonra infaz aşamasında nazara alınacağı hususu gözetilmeksizin infazı kısıtlar biçimde karar tesis edilmesi ve TCK"nın 52. maddesi 4. fıkrası, son cümlesi uyarınca taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ihtarıyla yetinilmesi yerine uygulanma imkanı olmayan 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün A/6 ve B/7 paragrafındaki “5275 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106.maddesinin 3.fıkrası gereğince" ibareleri ile A/7 paragrafının hükümden çıkartılması, suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.