Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, miras bırakan anneleri R. T.’ın 366 parsel sayılı taşınmazını ve miras bırakan babaları M.T.’ın da 418 parsel sayılı taşınmazdaki 1/3 payını mirastan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olarak davalılara temlik ettiğini ileri sürerek, payları oranında iptal ve tescil isteminde bulunmuşlardır.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır. 
Mahkemece, muvazaa olgusunun sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
 Karar, taraf vekillerince süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik  Hakimi    raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulune karar  verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; davacıların miras bırakanı R."nin 366 parsel sayılı taşınmazını 4.10.1972 tarihli akitle davalı M."e, bu şahsında 20.10.1989 tarihinde dava dışı N."a, N."ın da tekrar 24.5.1990 tarihinde M."e temlik ederek, M."in de 5.5.1997 tarihinde davalı C."e satış yoluyla devrettiği; keza miras bırakan M."in de 418 parsel sayılı taşınmazdaki 1/3  payını 31.5.1978 tarihinde dava dışı H."ye ve şahsın da 19.9.1995 tarihinde davalı M."e satış suretiyle temlik ettiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, miras bırakanlar tarafından yapılan temliklerin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu saptanmak suretiyle davanın kabul edilmiş olması kural olarak doğrudur. Davalıların, bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Ne varki, miras bırakan M."in 418 nolu parseldeki 1/3 payını temlike konu ettiği halde 1/3 pay üzerinden davacıların miras payları oranında iptal ve tescile karar  verilmesi gerekirken, anılan parselin tümü üzerinden iptal ve tescil kararı verilmesi doğru olmadığı gibi, parsel maliki davalı M.olduğu halde davalı C."miş gibi hüküm kurulmuş olması da isabetsizdir.
Tarafların, bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlere hasren HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  27.4.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.