İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Kızılcahamam Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 22/04/2015
NUMARASI : 2014/163-2015/123
DAVACI : Y.. E..
DAVALILAR : Hazine - Orman Yönetimi


Taraflar arasındaki kulanım kadastrosuna itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda kurulan 22/04/2015 günlü hükmün Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili Av. T.. Z.. tarafından istenilmekle, tayin olunan 17/11/2015 günü için yapılan tebligat üzerine, temyiz eden Y.. E.. vekili Av. T.. Z.. ile karşı taraftan Hazine vekili Av. S.. S.. geldiler, başka gelen olmadı, açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, gelenlerin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Daha sonra dosya içindeki tüm belgeler incelenip, gereği düşünüldü:
K A R A R

Davacı, Kadastro Mahkemesine verdiği 19/11/2013 tarihli dava dilekçesinde; Kızılcahamam Doymuşören köyü Nohutlukdibi mevkii, 185 sayılı parselde bulunan 15 dönüm tarlayı 07/12/1970 tarihinde el senedi ile satın aldığını, tarlayı almadan önce icarla ektiğini, 2013 Eylül ayında Milli Emlak Müdürlüğünden yazı geldiğini, araziyi alması için çağrıldığını, 1000.-TL depozito para yatırdığını, tapu kayıtlarında 185 sayılı parselde bulunan 15 dönüm tarlanın 5 dönümünün O.. M..ne, 10 dönümünün de Hazineye 2/B arazisi olarak kaydedildiği ve 2/B arazisinde adı yazılı olduğunu tespit ettiğini, Milli Emlak Müdürlüğünde gerekli işlemleri yaptırmaya gittiğinde işinin olmadığını, ihaleye girerek alması gerektiğini söylediklerini belirterek 40 - 50 yıldır zilyet olarak ekip biçmekte olduğu ve satın da aldığı Kızılcahamam Doymuşören köyü, Nohutlukdibi mevkii, 185 sayılı parseldeki 2/B Hazinesi olarak ayrılan 10 dönümlük arazinin parasını ödemesi şartıyla adına tesciline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Hazine, davanın yasal dayanaktan yoksun olduğu, 2/B niteliğindeki taşınmazların özel mülkiyete konu olamayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı Orman Yönetimi, davacının süresi içinde satın alma işlemini gerçekleştirmediğini, zamanaşımı ve hak düşürücü süreler dikkate alınarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Kadastro Mahkemesi 11/03/2014 gün ve 203/143-7 sayılı kararıyla davanın görev yönünden reddine, dava dosyasının Kızılcahamam Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş, davacının talebiyle dosya Asliye Hkuk Mahkemesinin 2014/163 Esasına kaydı yapılmıştır.
Yargılama sırasında davacıya dava dilekçesi açıklattırılmış, davacı imzalı beyanı ile “kadastro çalışmaları sırasında davaya konu 185 sayılı parselin kullanıcısı olarak benim ismim yazılmıştır ancak benim kullanmış olduğum taşınmaz 185 sayılı parseli aşmaktadır, ben keşifte kullandığım alanı bilirkişilere gösterdim, bu kısımların da kullanıcısı olarak adıma kaydedilmesini istiyorum.” demiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili Av. T.. Z.. tarafından duruşma istemli temyiz edilmiştir.
Dava, kulanım kadastrosuna itiraza ve 6292 sayılı Kanun hükümleri kapsamında taşınmazın bedeli ödenmek suretiyle tescile yöneliktir.
Mahkemece, davacıya 22/04/2008 tarihli duruşmada dilekçesi açıklattırılıp davanın 185 parsel dışında kalan ve üzerinde eylemli orman şerhi bulunana 184 ve 190 parselin (A) harfiyle işaretli bölümlerine yönelik olduğu kabul edilerek hüküm kurulmuş ise de davacının 19/11/2013 tarihli dava dilekçesinin sonuç bölümünde “40-50 yıldır zilyet olarak ekip biçmekte olduğum 2/B arazisi olarak ayrılan Doymuşören köyü 185 sayılı parselin parasını ödemem şartıyla adıma tescilini talep ederim.” diyerek davasının 185 sayılı parsele yönelik olduğunu açıkça belirtmiştir. Her ne kadar, duruşmada 185 parsel dışındaki yerler içinde talepleri olduğunu beyan etmiş ise de bu bölümlere yönelik usûlen açılmış bir davası olmadığı gibi bu bölümlerdeki zilyetliğinin tespitine yönelik harcı yatırılmak suretiyle verilmiş bir ıslah dilekçesi de bulunmamaktadır. Davacı, 185 sayılı parselin satış bedelini 6292 sayılı Kanun uyarınca kısmen yatırmış olmasına rağmen talebinin idarece reddedildiği iddiasıyla adına tescilini istemektedir. Talep idari işlemin iptalini kapsamakta olması nedeniyle davacının idari yargıya başvurması gerekmekte olup sonuç itibariyle davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak davanın reddi sebebi davalılar yönünden aynı olması nedeniyle davalılar yararına tek vekâlet ücreti takdiri gerekirken ayrı ayrı takdir edilmesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yerinden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu nedenle, hükmün 4 ve 5 numaralı bentleri hükümden tamamen kaldırılarak 4 numaralı bent olarak “Davalı Hazine ve Orman Yönetimi kendisini vekil ile temsil ettirdiklerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre takdir edilen 1.500,00.-TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine,” cümlesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, temyiz incelemesinin duruşmalı yapılması nedeniyle 1.100.-TL vekâlet ücretinin davacılardan alınarak davalı Hazineye verilmesine, taraflarca 6100 sayılı HMK"nın 297/1-ç ve aynı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK"nın 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilâmının tebliğinden itibaren ilâma karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, temyiz harcının istek halinde iadesine 17/11/2015 günü oy birliği ile karar verildi.