MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
.

DAVA: Dairemizin 12.10.2015 tarih, 2015/22759 esas, 2015/28314 karar sayılı işe iade kararının maddi hataya dayalı olduğuna dair davacı vekilince verilen dilekçe incelendiğinde davanın kabulüne dair hüküm kurulmasına rağmen dava ret edilmiş gibi yargılama giderleri ile vekalet ücretinden davacının sorumlu tutulduğu görülmüştür. Maddi hataya dayalı olarak verilen Dairemiz yukarıdaki kararın ortadan kaldırılmasına karar verilerek T. Hakimi ... tarafından hazırlanan rapor okunup incelendi ve aşağıdaki şekilde karar verildi.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı işçi, iş sözleşmesinin geçerli sebep olmadan işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının belirlenmesini istemiştir.
Davalı işveren iş sözleşmesinin geçerli sebeple feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, feshin geçerli sebebe dayandığı ve son çare olması ilkesine uygun olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 20. maddesinin 2. fıkrasına göre feshin geçerli sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Somut olayda davacının 18.04.2013-25.11.2013 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde yönetim asistanı olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Davacının iş sözleşmesinin işyerinde kadro itibariyle personelle ilgili hazırlanan rapor sonrası davacının çalışmasına ihtiyaç kalmadığı yönünde alınan işletmesel karara dayanılarak geçerli sebep iddiasıyla feshedildiği görülmektedir. Bununla beraber dosya kapsamına göre feshin tutarlı uygulandığı ve feshe son çare olarak bakıldığı işverence ispatlanamamış olup hatta davalı tanığı ... davacının işe geç gelmesi sebebiyle işten çıkarıldığını düşündüğünü beyan etmiştir. Şu halde feshin geçerli sebeple yapıldığı işverence ispatlanamadığından feshin geçersizliği ile davacının işe iadesine karar vermek gerekirken davanın reddine karar verilmesi hatalıdır.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda belirtilen sebeplerle;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-İşverence yapılan FESHİN GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE
3-Davacının kanunî sürede işe başvurmasına rağmen, işverenin süresi içinde işe başlatmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının işçinin dört aylık ücreti olarak belirlenmesine,
4-Davacının işe iade için işverene süresi içinde başvurması halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar doğmuş bulunan en çok dört aylık ücret ve diğer haklarının davacıya ödenmesi gerektiğinin belirlenmesine,
5-Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
6-Davacı vekille temsil edildiğinden, karar tarihinde yürürlükte olan tarifeye göre 1.800,00 TL vekâlet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
7-Davacı tarafından yapılan 158,75 TL yargılama giderinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
8-Peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine kesin olarak oybirliğiyle 11.05.2016 tarihinde karar verildi.





















.