MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalının yanında 01.01.1970 tarihinde işe başladığını ve işten haksız bir şekilde çıkartıldığı 31.05.2012 tarihine kadar 42 yıl 5 ay aralıksız sigortasız çalıştığını, davalının belirtilen adresinde ve iş yerine bağlı olarak fabrikadaki işçilerin ve yöneticilerin yemeklerini hazırladığını, servis ettiğini, ev ve iş yerinin temizliğini yaptığını, davalının eşi ... 1974 yılında vefat ettikten sonra bu işlere istek üzerine yatılı olarak devam ettiğini, davalının 2000"li yılların başında hastalandığını, zihinsel ve bedensel olarak bakıma muhtaç olduğunu, yatağa bağlı bir yaşam sürdürdüğünü, davalının hastalanmasından sonra bahsedilen işlerin yanında davalıya hasta bakıcılığı da yaptığını, hiçbir haklı gerekçe olmaksızın 31.05.2012 tarihinde işten çıkarıldığını, ihbar tazminatı, kıdem tazminatı, fazla çalışma ve yıllık izin ücret alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik 500,00-TL ihbar tazminatının fesih tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte, 1.000,00-TL kıdem tazminatı, 200,00-TL ulusal, dini bayram ve genel, hafta tatil alacağının fesih tarihinden itibaren, 200,00-TL fazla çalışma ücretinin çalıştığı hak kazandığı aydan itibaren işleyecek bankalarca uygulanan en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının çalışmaya başladığını iddia ettiği işyerinin vefat eden eşi tarafından işletilen soğuk hava deposu olduğunu, burada çok çalışanın olmadığını, ayrıca burada çalışanlara yemek hizmeti de verilmediğini, soğuk hava deposunun işleticisinin de kendisi olmadığını, soğuk hava deposunda çalışma iddiasına dayanan davanın öncelikle
husumet yönünden reddi gerektiğini, davacının soğuk hava deposunda hiçbir zaman çalışmadığını, soğuk hava deposunun faaliyetinin 1984 yılında fiilen sona erdiğini, davacının doğum tarihi 1932 olup, 2000 yılında 68 yaşında olan davacının iddia edildiği şekilde tam gün yatılı çalışması, temizlik, yemek, hasta bakıcılığı işlerini yapmasının fiziken mümkün olmadığını, bakımıyla ilgili olarak 24 saat kesintisiz hizmetinde olan işinin uzmanı bakım hemşiresinin olduğunu, şahsi temizlik ve bakımından sorumlu ayrı bir görevlinin daha bulunduğunu savunarak, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü kısmen reddi ile genel tatil, hafta tatili ve kıdem tazminatı talebinin reddine, 587,49-TL net ihbar tazminatının 500,00-TL bölümünün dava tarihinden, geriye kalan bölümünün ıslah tarihi olan 02.02.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine, 9.041,18-TL fazla çalışma alacağının dava tarihinden itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bentlerin dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Mahkemece, davacının fazla çalışma alacağına dava tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faiz uygulanmasına karar verilmiştir. İş Kanunu kapsamında bulunmayan davacı, alacağına yasal faiz isteyebilir. Bu hususun gözardı edilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
3-Harçlar Kanunu’nun 1 sayılı tarifesinin 4-III. maddesi gereğince, hüküm altına alınan anlaşmazlık konusu değer üzerinden, yani davanın kabul edilen kısmı üzerinden nispi karar ve ilam harcının davalıdan tahsiline karar verilmesi gerekmektedir. Bu nedenle, mahkemece davanın reddedilen kısmı yönünden davacıdan maktu karar ve ilam harcı alınmasına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
4-Karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinde; "(1) Bu Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için bu Tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (7 nci maddenin ikinci fıkrası, 10 uncu maddenin üçüncü fıkrası ile 12 nci maddenin birinci fıkrası, 16 ncı maddenin ikinci fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) bu Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. (2) Ancak, hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez. (3) Maddi tazminat istemli davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına bu Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez. (4) Maddi tazminat istemli davaların tamamının reddi durumunda avukatlık ücreti, bu Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümüne göre hükmolunur." düzenlemesi yer almaktadır. Buna göre, davanın kabul ve reddedilen kısımları yönünden taraflar lehine hükmedilecek vekalet ücreti maktu ücretin altında kaldığından, davalı lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi de usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
5-Davanın kabul edilen kısmı yönünden davacı lehine karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesine göre tek vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, 2 kez vekalet ücretine hükmedilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması HUMK 438/7. maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenle hükmün 1. bendinin 4. paragrafında yer alan "bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz" kısmının çıkarılarak yerine "yasal faiz" ifadesinin yazılması; (3) numaralı bentte açıklanan nedenle hükmün 4/a bendinin hükümden tamamen çıkarılması; (4) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hükmün 4/b bendinin hükümden tamamen çıkarılarak yerine "Davalı kendisini bir vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT"ne göre hesaplanan 3.400,00-TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine" cümlesinin yazılması; (5) numaralı bentte açıklanan nedenle hükmün 8. bendinin hükümden tamamen çıkarılması, sonraki bendin buna göre teselsül ettirilmesi suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 164,44 TL peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 02/11/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.