MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 29/08/2013 gününde adli yardım talepli olarak verilen dilekçe ile trafik kazası nedeni ile yaralanma sebebi ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 07/10/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar ... ve ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar ... ve ..."in aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalılar ... ve ..."in diğer temyiz itirazlarına gelince,
Dava; trafik kazası sonucu yaralanma nedenine dayalı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; davalılardan ...’in sevk ve idaresindeki diğer davalı ...’a ait araçla seyir halinde iken yaya olarak karşıdan karşıya geçmekte olan davacıya çarparak yaralanmasına sebebiyet verdiğini belirterek, oluşan maddi ve manevi zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılar vekili; davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; 2013/410 E-2014/564 K. ve 13/11/2014 tarihli karar ile davalı sürücünün %15 oranında kusurlu olduğu kabul edilmiş, maddi tazminat talebi yönünden davacının sigorta şirketi ile anlaşarak feragat etmesi nedeni ile reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 1.500,00 TL manevi tazminatın davalılardan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı temyizen inceleyen Yargıtay 17. Hukuk Dairesince 12/02/2019 tarih, 2016/6061 E-2019/1351 K. sayılı ilamı ile; hükmedilen manevi tazminat miktarının az olduğu kabul edilerek hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesince, bozma ilamına uyularak, 10.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmesine ilişkin verilen karara karşı, davalılar ... ve ... vekilince temyiz incelemesi talebinde bulunulmuştur.
HMK"nın 26. maddesi uyarınca; hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir. Buna göre, kural olarak mahkemenin talepten fazlasına veya başka bir şeye hükmetmesi mümkün değildir. Mahkemece hükmedilecek tazminatın belirlenmesinde dava edilen sonuç istemin aşılıp aşılmadığının incelenmesi zorunludur.
Dosya kapsamından; dava dilekçesi ile, davacının yaralanması nedeniyle oluşan zararının 100.000,00 TL maddi ve 50.000,00 TL manevi olmak üzere toplam 150.000,00 TL olarak belirlenip istemde bulunulmuş ise de, yargılama sırasında davacı tarafından, 03/12/2013 tarihli dilekçe ile; talep kısmında fazla sıfır yazılmak suretiyle yanlışlık yapıldığı belirtilerek, istemlerini 10.000,00 TL maddi ve 5.000,00 TL manevi olarak düzelttiklerini bildirdiği, böylece manevi tazminat istemine dair dava değerinin 5.000,00 TL ile sınırlandırıldığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece, bozmaya uyulmuş; ancak, talep aşılarak 10.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiştir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ; Temyiz olunan kararın yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalılar ... ve ..."in diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.