Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, miras bırakanları H...’in, maliki olduğu 71 parsel sayılı taşınmazını, mirasçılardan mal kaçırmak amacı ile torunu olan davalıya görünüşte satış yoluyla temlik ettiğini, miras bırakanın yaşlılığından yararlanılarak temlikin gerçekleştirildiğini ileri sürerek, tapunun iptali ile murisleri adına tescili, olmazsa tenkis isteğinde bulunmuşlardır.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine ilişkin olarak verilen kararın, Dairece; “…taşınmazın satış akdinde gösterilen bedel ile gerçek bedeli arasında aşırı oransızlık bulunması, murisin varlıklı bir kimse olup, mal satmaya ihtiyacının bulunmaması, davalının alım gücünün olmaması, satışa rağmen murisin mal varlığında gözle görülebilir belirgin bir artışın ya da ihtiyacında kullanıldığına ilişkin bir harcamanın belgeleriyle ortaya konulamaması, dinlenen tanık beyanları ve diğer deliller ve yukarıda değinilen ilkeler çerçevesinde birlikte değerlendirildiğinde, murisin gerçek  niyetinin diğer mirasçıları miras hakkından mahrum etmek olduğu ve taşınmazı muvazaalı olarak davalıya devrettiği sonucuna varılmaktadır. Hal böyle olunca, davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek davanın reddedilmiş olması doğru değildir.” gerekçesiyle bozulması üzerine, bozmaya uyularak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı Tahsin tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.  
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescil isteğine ilişkin olup mahkemece, hükmüne uyulan bozma kararı gereğince davanın kabul edilmiş olması kural olarak doğrudur.
Ancak, Türk Medeni Kanununun 28. maddesi hükmü uyarınca ölüm ile hukuki şahsiyet son bulduğu halde tüm mirasçılar adına payları oranında tescile karar  verilmesi gerekirken ölü kişi adına tescile karar  verilmiş olması doğru olmadığı gibi dava dilekçesinde gösterilen değer yerine keşfen belirlenen ve fakat yargılama aşamasında harcı ikmal edilmeyen değer üzerinden davacı yararına avukatlık ücretinin takdir ve tayin edilmiş olması isabetsizdir.
Davalı Tahsin"in, bu yöne değinen temyiz itirazları yerinderi. Kabulü ile yerel mahkeme hükmünün açıklanan nedenlerle HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  11.5.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.