MAHKEMESİ : İstanbul 13. İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/09/2012
NUMARASI : 2011/1222-2012/422

Davacı, 01/06/2011 tarihinden itibaren Bağ-Kur sigortalısı olduğunu ve yaşlılık aylığı bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R

Dava; davacının 01.06.2011 tarihinden itibaren 1479 sayılı Yasa kapsamında yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 30.05.2011 tarihli tahsis talebinin davalı Kurum tarafından yaş şartını yerine getirmediğinden bahisle reddedildiği, davacının 16.05.1995 varide tarihli bildirge ile vergi kaydı gereğince 07.03.1995 tarihi itibari ile 1479 sayılı Yasa kapsamında tescil edildiği ve davacının 07.03.1995 – 28.05.2011 tarihleri arasında sigortalı kabul edildiği, ayrıca davacının 01.11.1981 – 06.03.1995 tarihleri arasında 506 sayılı Yasa kapsamında toplam 2.991 gün sigortalı olarak kabul edildiği, davacının 1479 sayılı Yasa kapsamında borcu bulunmadığı, 07.03.1995 – 31.07.1998, 01.08.1998 – 31.03.2001 tarihleri arasında ve 01.04.2001 tarihinden beri devam eden vergi kaydı bulunduğu, ayrıca 07.03.1995 tarihinden beri devam eden oda kaydı bulunduğu, sicil kaydı bulunmadığı, ayrıca davacının 240 gün askerlik borçlanması yaptığı anlaşılmaktadır.
1479 sayılı Yasa"nın yaşlılık aylığı ile ilgili şartlarını düzenleyen 23.05.2002 tarih, 4759 sayılı Yasa"nın 7. maddesi ile değişik Geçici 10/2. maddesi, “ kadın ise 20, erkek ise 25 tam yıl prim ödeme şartı ile primi ödenen gün sayısına göre her bentte yazılı olan yaşı doldurmuş olmak koşuluyla yaşlılık aylığı bağlanacağını ” düzenlemiştir. Yine aynı maddenin 3. fıkrasında Yasa"nın yürürlüğe girdiği tarihten önce sigortalı olanlardan 15 tam yıl prim ödeme süresi ile kadın ise 50, erkek ise 55 yaşını dolduranlara ve bu Yasa"nın yürürlüğe girdiği tarihi takip eden ay başından itibaren kademeli olarak 15 yılını doldurduğu tarihler gözetilerek kadın ve erkek için ayrı ayrı yaş şartı düzenlenerek kısmi aylık şartları düzenlenmiştir. Ayrıca, 1479 sayılı Yasa"nın 35/a ve 5510 sayılı Yasanın 28. maddesi gereğince tahsis talep tarihinde sigortalının prim ve her türlü borçlarının ödenmiş olması gerektiği tartışmasızdır.
Somut olayda; 2829 sayılı Yasa"nın 8. maddesi gereğince davacıya 1479 sayılı Yasa kapsamında yaşlılık aylığı bağlanması gerektiği açıktır. Ancak; her ne kadar davacının 506 ve 1479 sayılı Yasa"lar kapsamındaki sigortalılıkları ve askerlik borçlanması ile birlikte 25 yıldan fazla sigortalılığı olup prim borcu da bulunmamakta ise de; tahsis talep tarihinde 47 yaşında olan davacının, 1479 sayılı Yasa"nın geçici 10/2-(f) maddesi gereğince 49 yaş koşulunu ve kısmi aylık için aranan 55 yaş koşulunu gerçekleştirmediğinin anlaşılmasına rağmen yazılı şekilde davacının 01.06.2011tarihi itibari ile yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 11/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.