Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/6337 Esas 2022/9047 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ :Kasten yaralama sonucu ölüme neden olma
HÜKÜM :1) Çorlu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.10.2019 gün, 2019/183 Esas ve 2019/378 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan TCK’nin 86/1 yollamasıyla 87/4, 29, 53, 63. maddeleri gereğince 6 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmasına,
2) İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 05.06.2020 gün, 2020/693 Esas ve 2020/618 Karar sayılı kararı ile "istinaf başvurusunun esastan reddine" dair kararı.
TEMYİZ EDENLER : Sanık müdafii, katılanlar vekili

TÜRK MİLLETİ ADINA

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 05.06.2020 gün, 2020/693 Esas ve 2020/618 Karar sayılı kararının, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından 5271 sayılı CMK'nin 291. ve 295. maddelerinde belirtilen süreler içinde, aynı Kanun'un 294. maddesi uyarınca gerekçeli olarak temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi,
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının beş yılın üzerinde olması nedeniyle bölge adliye mahkemesi kararının 5271 sayılı CMK'nin 286/2-a maddesi gereğince temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında; maktule yönelik kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan Çorlu 1. Ağır Ceza Mahkemesince kurulan mahkumiyet hükmüne karşı sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından süresinde istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine istinaf başvurusunun esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 05.06.2020 gün, 2020/693 Esas ve 2020/618 Karar Esas No : 2022/6337
sayılı kararında bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan; sanık müdafiinin sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine, teşdide, haksız tahrik indiriminin yetersiz olduğuna, takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine, katılanlar vekilinin suç vasfına, haksız tahrik nedenleri bulunmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
Sanık ile maktul arasında kahvehanenin tuvalet anahtarı hususunda tartışma çıktığı, tanık beyanlarına göre tartışma sırasında maktulün sanığa hakaret ettiği, sonrasında ise maktule yumruk attığı ve maktulün ilk yumruk darbesiyle yere düştüğü, sonrasında sanığın maktule yerdeyken bir kere daha vurduğu anlaşılan olayda; sanık yararına haksız tahrik nedeniyle 1/4 ila 3/4 arasında indirim öngören TCK'nin 29. maddesi uyarınca asgari düzeyde indirim yapılarak ceza tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, TCK'nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesine aykırı olarak, yazılı şekilde "1/3" oranında indirim yapılarak 6 yıl hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirdiğinden, katılanlar vekilinin yerinde görülen temyiz sebeplerinin kabulü ile İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 05.06.2020 gün, 2020/693 Esas ve 2020/618 Karar sayılı hükmünün CMK'nin 302/2. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/2-a. maddesi gereğince “Çorlu 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.