MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (AİLE)MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki tedbir nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalı ile 15 yıldır evli olduklarını, müşterek 5 çocuklarının bulunduğunu, davalının İstanbul’da yaşadığını, hurdacılıkla uğraştığını, kendisinin ve çocuklarının geçimi ile ilgilenmediğini, ihtiyaçlarını karşılamadığını belirterek; kendisi için 500,00 TL, müşterek 5 çocuk için ayrı ayrı 300,00 TL tedbir nafakasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile; davacı eş ve müşterek 5 çocuk lehine ayrı ayrı 50,00 TL olmak üzere toplam 300,00 TL tedbir nafakasının davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm süresi içerisinde davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; ayrı yaşamaya dayalı tedbir nafakası istemine ilişkindir.
Türk Medeni Kanunu"nun 197.maddesine göre, ayrı yaşamakta haklı olan eş diğer eşten tedbir nafakası isteminde bulunabilir. Tedbir nafakasının niteliği ve yasal düzenlemeler gereği eşler evlilik birliğinin giderlerine güçleri oranında katılmak zorundadırlar (TMK.madde 186/son). Buna göre, evlilik birliğinin ortak giderleri olan kira, elektrik, yakıt, su ve benzeri giderlere davalı eş katılmak zorundadır.
Bu bağlamda; tedbir nafakası miktarı tayin edilirken, birliğin giderlerine katılmada eşlerin "ekonomik güçleri" ile müşterek yaşam sırasında davalının eş ve çocuklarına sağlamış olduğu yaşam düzeyi dikkate alınmalı, hakim; eşlerin birlikte yaşarken sürdürdükleri hayat seviyelerinin ayrı yaşamaları halinde de korumaları gerektiğini gözetmelidir.
Dosyanın incelenmesinde, davacının ev hanımı olduğu, ara sıra gündelik işlere gittiği, çocukları ile yaşadığı, davalıya ait evde ikamet ettiği, davalının ise tanık beyanlarına göre İstanbul’da hurdacılık yaptığı, başka bir kadınla yaşadığı, sosyal ekonomik durum araştırmasına göre düzenli bir işi olmadığı, arkadaşlarında kaldığı, kira ödemediği, müşterek çocukların ise 2000,2001,2003,2008 ve 2010 doğumlu oldukları anlaşılmaktadır.
Buna göre; tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumları, nafakanın niteliği ve özellikle davalının tespit edilen mevcut gelir durumuna göre, mahkemece takdir edilen nafakalar bir miktar az olup, Türk Medeni Kanunu"nun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesine uygun bulunmamıştır.
Hal böyle olunca mahkemece; davalı kocanın tespit edilen geliri ile orantılı olacak ve onu zarurete düşürmeyecek şekilde TMK.nun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesine göre davacı lehine daha uygun miktarda nafakalara hükmedilmesi gerekirken, az miktarda nafaka takdiri usul ve yasaya aykırı olup, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK"nun 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 21/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.