Taraflar arasında görülen davada;
Davacı Hazine 12 parsel sayılı taşınmazda paydaşı olan Z.ve N."nin menfaatlerini korumak amacıyla 2000/313 Esas 2001/1450 sayılı kararla kayyım atandığını, dava dışı kişilerin açtıkları davada, kayıt maliklerinin mirasçıları olduklarının ispatlanamadığını ileri sürerek Türk Medeni Kanununun 501.maddesi gereğince anılan payların Hazine adına inkalen tescili isteğinde bulunmuştur.
Mahkemece, davacı iddiası ispat edilemediğinden davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi   raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
 
Dava; Türk Medeni Kanununun 501.maddesine dayalı intikalen tescil isteğine ilişkindir. 
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden 12 parsel sayılı taşınmazın 8/48"er payının 31.7.1965 tarihinde kadastroda  Z.ve N.adlarına tespit ve tescil edildiği, Tekirdağ Sulh Hukuk Mahkemesinin 2000/313 Esas 2001/1450 sayılı kararı ile kayyum atandığını dava dışı kişilerin, 12 parsel sayılı taşınmaz paydaşlarından N.ve Z.nın baba adının H.olarak soyadlarının Yapalak olarak ilavesine ilişkin Tapu Sicil Müdürlüğü aleyhine açtıkları dava sonunda soyadı ilavesi isteğinin reddine, baba adlarının Hüseyin olarak ilavesine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Davacı, Z.ve N.mirasçılarının bulunamadığı iddiasıyla Türk Medeni Kanununun 501.maddesi gereğince Z. ve N.nin 12 parsel sayılı taşınmazdaki paylarının intikal yoluyla Hazine adına tescili isteğiyle eldeki davayı açmış, mahkemece anılan kişilerin sağ olmadıklarının  mirasçılarının olmadığı hususlarının kanıtlanamadığı gerekçesiyle dava reddedilmişse de, Zehra ve Nesibe"nin ileride çıkabilecek mirasçılarının her zaman miras haklarını talep edebilecekleri kuşkusuzdur.
Hal böyle olunca, davacının kabulüne karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması doğru değildir.Davacının temyiz itirazları yerindedir.Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 1.6.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.