Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/7175 Esas 2022/8996 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜMLER : 1) Sanık ...'nun, katılana yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1, 53/1, maddeleri gereğince 5 yıl hapis cezasına mahkumiyetine,
2) Sanık ...'in, katılana yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçuna yardım etmeden TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1, 39/1, 53/1, 58/6, 7 maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezasına mahkumiyetine dair karar
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar
İTİRAZ EDEN : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı

TÜRK MİLLETİ ADINA
Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 30.05.2016 tarih ve 2016/2199 Esas - 2016/12842 Karar sayılı onama ilamına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 16.06.2022 tarih KD-2022/50890 sayılı itiraznamesi ile;
"Amasya Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen iddianamede, kasten yaralama suçundan sanık ... hakkında TCK'nin 86/1, 87/1.d, 39/1, 53/1 ve 58/6-7 maddelerinin, sanık ... hakkında ise TCK'nin 86/1, 87/1.c, 53/1 ve 63 maddelerinin uygulanmasının talep edildiği, kovuşturma aşamasında sanık ...'a TCK'nin 87/1-c, sanık ...'a TCK'nin 86/3-e ve 87/1-c maddelerinden ek savunma hakkı verildiği, yapılan yargılama sonucunda sanık ...'ın TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-son, 39/1, 53 ve 58/6-7, sanık ...'ın TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-son ve 53 maddeleri uyarınca cezalandırıldığı anlaşılmıştır.
Ceza Genel Kurulunun 2015/3-1167-2017/247 sayılı ilamında da vurgulandığı gibi, TCK’nin 87/1-son maddesinde, TCK’nin 87/1. maddesi uyarınca yapılacak artırım sonucu verilecek cezaların TCK’nin 86/1 veya 86/3. maddelerine giren hallerde belirli bir miktardan aşağı olamayacağının hüküm altına alınması, TCK’nin 87/1-c maddesinin yalnızca fiilin yüzde sabit ize neden olması halinde belirlenen cezanın bir
kat artırılmasına ilişkin olması ve 87/1-son maddesi gereğince yapılacak artırımı kapsamaması, bu nedenle sanık ...'a TCK’nin 87/1-c, sanık ...'a TCK'nin 86/3-e ve 87/1-c, maddesinden ek savunma hakkı verilmesinin yeterli olmaması karşısında; somut olayda, iddianamede talep edilmediği gibi ek savunmaya da konu edilmeyen sanık ... için TCK'nin 86/3-e ve 87/1-son, sanık ... için TCK'nin 87/1-son maddelerinin sanıklar aleyhine olacak şekilde uygulanması hali söz konusu olduğundan, sanıklara 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesi uyarınca ek savunma verilmesi gerekmektedir. Aksi uygulama savunma hakkının sınırlanması niteliğinde hukuka aykırılık oluşturmaktadır. Amasya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/09/2013 tarih ve 2012/427-2013/436 sayılı kararının sanıklar hakkındaki kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümleri yönünden BOZULMASI" şeklinde talepte bulunularak dosyanın itirazen incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi üzerine yapılan incelemede;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Yerinde görülen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının KABULÜNE,
2)Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 30.05.2016 tarih ve 2016/2199 Esas - 2016/12842 Karar sayılı, sanıklar hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerinin onanmasına dair kararının KALDIRILMASINA,
YargıtayCeza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas ve 2017/247 sayılı Kararında belirtildiği üzere, sanık ...'ya ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK'nin 87/1-son maddesinin uygulanması ve sanık ...'e iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK'nin 86/3-e ve 87/1-son maddelerinin uygulanması suretiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek sanıkların savunma haklarının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.