Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1250 Esas 2022/5482 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 06.03.2019 tarih ve 2018/53 E- 2019/74 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 13.11.2020 tarih ve 2019/573 E- 2020/998 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2017/29642 sayılı "NYSA" ibareli marka tescil başvurusunun 6769 sayılı Kanun'un 5/1-ğ bendi uyarınca reddine karar verildiğini, müvekkili başvurusunun 37. ve 39. sınıf hizmetleri kapsadığını, "nysa" ibaresinin, Antik Yunan döneminde bugünkü Aydın toprakları üzerinde kurulan bir şehrin ismi olarak kullanıldığını, ancak bu ibarenin halk arasında yaygın olarak bilinen bir ibare olmadığını, anlam içermeyen ayırt edici bir marka olmak dışında bir önem taşımadığını, "NYSA" ibaresinin davalı Kurum tarafından daha önce korunduğunu ileri sürerek, 2017-M-10259 sayılı YİDK kararının iptali ile "NYSA" ibaresinin marka olarak tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent Kurumu vekili, başvuruya konu işaretin münhasır olarak "NYSA" ibaresinden oluştuğunu, bu ibarenin, MÖ 3. yüzyılda Aydın ili Sultanhisar ilçesinde kurulmuş önemli bir kentin adı olduğunu, anılan ibarenin sadece ülkemiz ve Anadolu kültürü açısından değil tüm dünya halklarına mal olmuş bir işaret niteliği taşıdığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, NYSA ibaresinin, Anadolu coğrafyasının binlerce yıllık tarihinden günümüze dek kalmayı başarmış olan, ilk olarak 1900’lü yılların başında arkeolojik çalışmalara konu olmuş ve halen de bir Anadolu kültür mirası olarak varlığını sürdüren, koruma altındaki bir antik kentin adı olduğu, kültürel miras açısından binlerce yıllık tarihe sahip bu coğrafyada NYSA gibi çok sayıda antik kentin bulunduğu, adını veya nerede olduğunu, arkeolojik çalışmalar veya tarih bilimiyle ilgilenenler ile antik kentin bulunduğu yerel bölge halkının dışında kimsenin bilmediği ancak internet üzerinden yapılan araştırmalar neticesinde ne olduğu hakkında bilgi sahibi olunabilen ve özellikle de somut olaydaki gibi yabancı kelime kökenli olan, başka bir ifadeyle ilk duyulduğunda yabancı marka algısı yaratan yer adlarının, "Paris Sözleşmesinin 2'nci mükerrer 6'ncı maddesi kapsamı dışında kalan ancak kamuyu ilgilendiren, tarihi ve kültürel değerler bakımından halka mal olmuş diğer işaretler ile yetkili mercilerce tescil izni verilmemiş olan armaları, nişanları veya adlandırmaları içeren işaretler" bağlamında tesciline engel olmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile YİDK'nın 2017-M-10259 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, "NYSA" ibaresinin antik bir kent adı olduğu, bu ibarenin, 6769 sayılı Kanun'un 5/1-ğ maddesi kapsamında, halka mal olmuş kültürel bir değer niteliğinde olmadığı, alınan bilirkişi raporunda da açıklandığı üzere ülkemizde çok sayıda antik kentin bulunduğu ve dava konusu "NYSA" antik kentinin, arkeolojik çalışmalar veya tarih bilimiyle ilgilenenler ile antik kentin bulunduğu yerel bölge halkının dışında bilinmediği gerekçesiyle davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 05/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.